Вучыўся ў Вільні, затым на факультэце права Варшаўскага ўніверсітэта. У 1817 годзе В. Гельтман заснаваў таемнае таварыства сярод варшаўскай моладзі, мэтай якога была барацьба супраць дэспатызму. У 1819 годзе ён уступіў у рэвалюцыйную студэнцкую арганізацыю «Саюз вольных палякаў» і стаў рэдактарам яго друкаванага органа «DekadePolska» («Польская дэкада»), на матэрыялах якога выхоўвалася польская моладзь. Таксама быў адным з ініцыятараў стварэння ў Свіслацкай гімназіі Гродзенскай губерні тайнага грамадства.

У 1823 годзе В. Гельтмана арыштавалі ў Варшаве за рэвалюцыйную дзейнасць і ў пакаранне адправілі служыць радавым у Шарашова ў 1-ю артылерыйскую брыгаду Асобнага Літоўскага корпуса. У 1827 годзе ён даслужыўся да афіцэра і стаў кіраўніком ваеннай школы для непісьменных салдат.

У 1830–1831 гадах В. Гельтман удзельнічаў у паўстанні ў Польшчы, на Беларусі і ў Літве. Пасля разгрому паўстання эміграваў у Францыю, дзе стаў членам рэвалюцыйнай арганізацыі Польскае Дэмакратычнае Таварыства. У 1834 годзе яго арыштавалі ў Тулузе за кантакты з карбанарыямі. З 1836 года Віктар Гельтман стаў галоўным ідэолагам Дэмакратычнага Таварыства.

Прымаў актыўны ўдзел у падрыхтоўцы Кракаўскага паўстання 1846 года, у рэвалюцыйных падзеях у Галіцыі ў 1848 годзе. У час рэвалюцыі 1848–1849 гадоў у Германіі В. Гельтман быў кіраўніком абароны Дрэздэна, вёў перамовы аб стварэнні там польскага легіёна. У чэрвені 1849 года ён змагаўся ў шэрагах польскага легіёна ў Франкфурце-на-Майне.

Пасля паражэння рэвалюцыі В. Гельтман адышоў ад палітыкі, працаваў чарцёжнікам. Працягваў займацца публіцыстычнай дзейнасцю. Ён аўтар Маніфеста Польскага Дэмакратычнага Таварыства, кнігі «Божае слова для польскага народа» (1846, сумесна з Леонам Зянкевічам), шматлікіх артыкулаў. Віктар Гельтман лічыў неабходным аб’яднаць барацьбу за незалежнасць Польшчы з барацьбой за ліквідацыю феадальна-прыгонніцкіх адносін рэвалюцыйным шляхам.

У 1858 годзе Віктар Гельтман пасяліўся ў Бруселі, дзе 16 жніўня 1874 года памёр.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2016 г. Камянецкай цэнтральнай раённай бібліятэкай імя У. М. Ігнатоўскага. Табольчык Ларыса Мікалаеўна,

гал. бібліёграф аддзела абслугоўвання і інфармацыі

1. Гельтман Віктар // Беларуская энцыклапедыя : у 18 т. Мінск, 1997. Т. 5. С. 145.

2. Гельтман Віктар // Асветнікі зямлі Беларускай : энцыкл. даведнік. Мінск, 2001. С. 116.

3. Гельтман Віктар // Мысліцелі і асветнікі Беларусі : энцыкл. даведнік. Мінск, 1995. С. 394.

4. Гельтман (Heltman) Віктар // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі : у 6 т. Мінск, 1994. Т. 2. С. 504.

5. Гельтман Віктар // Удзельнікі паўстання 1830–1831 гг. на Беларусі : біябібліягр. слоўнік / В. В. Гарбачова ; навук. рэд. У. І. Навіцкі. Мінск, 2006. С. 106.

6. Горбачева, О. В. Восстание 1830–1831 гг. на Беларуси : автореферат диссертации… кандидата исторических наук : 07.00.02 / Горбачева Ольга Васильевна. – Минск, 1995. – 24 с.

7. Некрашэвіч, П. А. Асобны Літоўскі корпус: стварэнне, дзейнасць, уплыў на грамадска-палітычнае жыццё ў беларускіх губернях (1817–1831 гг.) / Піліп Некрашэвіч // Беларускі гістарычны часопіс. 2015. № 12. С. 23–30.

8. Ильин, А. Александр Ходкевич и Виктор Гельтман / Александр Ильин // Гістарычная брама. 2001. № 1 (18). С. 28–29.

9. Мусевіч, Г. Ці толькі Траўгут? : [Гельтман, Мераслаўскі і інш.; Брэсцка-Камянецкія загаворшчыкі (паўстанні 1831, 1846, 1848, 1863 гг.)] / Георгій Мусевіч // Навiны Камянеччыны. 2003. 12 ліпеня.