Аляксандр Аляксандравіч Мартыненка нарадзіўся 21 мая 1939 г. у Мінску. З дзяцінства захапляўся музыкай, у музычнай школе не вучыўся, але актыўна займаўся ў мастацкай самадзейнасці. У 10-м класе быў адным з арганізатараў вучнёўскага аркестра і абраны яго кіраўніком. Пасля школы паступаў у лётнае вучылішча, але няўдала, пайшоў працаваць. Праз год паступіў у Мінскае музычнае вучылішча.

Яўген Аляксандравіч Бяласін нарадзіўся 9 чэрвеня 1954 г. у вёсцы Грынявічы Поразаўскага (цяпер Свіслацкага) раёна Гродзенскай вобласці. Яго родныя мясціны на памежжы Белавежскай і Ружанскай пушчаў. Прафесію выбраў па слядах бацькі, выпускніка Віленскай беларускай гімназіі, настаўніка нямецкай мовы. Яўген Бяласін у 1975 г. скончыў Мінскі дзяржаўны педагагічны інстытут замежных моў. Пасля службы ў Савецкай арміі выкладаў нямецкую, англійскую мовы ды фізкультуру ў Мсціславе, Карэлічах.

Дзеянні гітлераўскай Германіі 1938 г. былі пагрозай суверэнітэту Польшчы. У сакавіку 1939 г. штаб Войска Польскага пачаў перадыслакацыю войск з усходу бліжэй да польска-германскай граніцы, правёў частковую мабілізацыю. У чэрвені частка падраздзяленняў Брэсцкага гарнізона была перавезена па чыгунцы ў раёны мяркуемай абароны.

Фашысцкая Германія напала на Польшчу 1 верасня 1939 г. 6 верасня штаб камандуючага войскамі Эдварда Рыдз-Сміглы, а таксама частка польскага ўрада пакінулі Варшаву і перанеслі галоўную стаўку ў Брэст-над-Бугам (Брэст). Нямецкая разведка даведалася аб гэтым і на стаўку былi ўчынены налёты авіяцыі, пасля чаго стаўка выехала ва Уладзімір-Валынскі. На Брэст рухаўся ХIХ механізаваны корпус генерала Г. Гудэрыяна, у які ўваходзілі 3-я, 8-я і 10-я бранятанкавыя дывізіі, 20-я мотастралковая пяхотная дывізія.

Брэсцкі дывановы камбінат у 1960-я гг. быў маладым прадпрыемствам, якое паспяхова працавала і развівалася. За 1968 г. было выраблена 1148 тыс. кв. м дывановых вырабаў. Калектыў складаў каля 1300 чалавек. Для работнікаў камбіната быў адкрыты клуб, які знаходзіўся ў веданні прафсаюзнага камітэта. Тады на прадпрыемствах ствараліся самадзейныя мастацкія калектывы рознага напрамку: ансамблі песні і танца, харавыя і тэатральныя калектывы, мастацкія агітбрыгады. У 1969 г. на дывановым камбінаце была створана агітацыйна-мастацкая брыгада «Чаўнок». Першым яе кіраўніком быў П. Міховіч.

Галіна Мікалаеўна Рабава нарадзілася 8 ліпеня 1969 г. у г. Брэсце. У 1987 г. скончыла Рэспубліканскую школу-інтэрнат па музыцы і выяўленчым мастацтве імя І. Ахрэмчыка. У 1990–1995 гг. вучылася ў Беларускай акадэміі мастацтваў.

Сяргей Іванавіч Еўдашэнка нарадзіўся 6 ліпеня 1929 г. у г. Адэсе Украінскай ССР. Пасля школы паступіў у Адэскае дзяржаўнае тэатральнае вучылішча, якое скончыў у 1950 г. Працаваў у Адэскім і Львоўскім тэатрах Савецкай арміі. З 1955 г. Сяргей Еўдашэнка — акцёр у Брэсцкім абласным драматычным тэатры імя Ленінскага камсамола Беларусі.

Сямён Майсеевіч Крывашэін нарадзіўся 28 лістапада 1899 г. у Варонежы. Скончыў сем класаў гімназіі. З ліпеня 1918 г. служыў у Чырвонай арміі, удзельнічаў у Грамадзянскай вайне: у баявых дзеяннях супраць А. Дзянікіна i П. Урангеля, у Савецка-польскай вайне (1920).

Скончыў курсы ўдасканалення каманднага саставу (1926), Ваенную акадэмію імя М. Фрунзэ (1931), назначаны начальнікам штаба механізаванага палка. З мая 1934 г. — камандзір 6-га маханізаванага палка 6-й казачай дывізіі Беларускай ваеннай акругі. У 1935–1936 гг. знаходзіўся ў службовых камандзіроўках у Чэхаславакіі і Францыі.

У Польшчы і Вялікім Княстве Літоўскім у ХVІ–ХVІІІ стст. эканоміі з’яўляліся феадальнымі гаспадаркамі, дзяржаўным зямельным уладаннем. На каранацыйным сойме 1588 г. для забеспячэння караля і вялікага князя Жыгімонта ІІІ Вазы былі ўстаноўлены сталовыя эканоміі: Аліцкая, Берасцейская, Гарадзецкая, Камянецкая, Кобрынская, Магілёўская, Шавельская. У ВКЛ раздзяленне паміж каралеўскай і дзяржаўнай маёмасцю адбылося ў 1589 г.

Мікалай Іванавіч Мішчанчук нарадзіўся 26 кастрычніка 1939 г. на прыіску Майск Мазанаўскага раёна Амурскай вобласці (Расія) у сям’і высланых беларускіх сялян. Дзіцячыя гады прайшлі на станцыі Юхта Свабодненскага раёна, дзе Мікола скончыў сем класаў. У 1954 г. Мішчанчукі вярнуліся ў Беларусь, пасяліліся ў пасёлку Чырвоны Пухавіцкага раёна Мінскай вобласці. Навокал была пасляваенная галеча. Маці працавала даяркай у калгасе, па гаспадарцы і на ферме ёй, як мог, дапамагаў Мікола. У 1957 г. скончыў Суцінскую сярэднюю школу з залатым медалём.