2024 г. — 370 гадоў з часу пабудовы Успенскай царквы ў в. Быцень (Івацэвіцкі р-н; 1654), помніка архітэктуры з рысамі рэнесансу і ранняга барока
Упершыню ў пісьмовых крыніцах в. Быцень Івацэвіцкага раёна Брэсцкай вобласці ўзгадваецца 12 мая 1555 г., калі Ганна Андрэеўна Давойнаўна ў завяшчанні запісвае мужу Ярашу Карыцкаму, канюшаму гаспадарскаму дворнаму, «третюю часть имений моих, то есть Городишъча, Своятич и Бытенья и местечок при тых преречоных именьях и дворцов, данников, бояр путных, людей тяглых к ним прислухаючих».
2024 г. –—110 гадоў з часу пабудовы Свята-Сімяонаўскай царквы ў г. Камянец (1914), помніка архітэктуры рэтраспектыўна-рускага стылю
Старажытны г. Камянец Брэсцкай вобласці калісьці быў багаты праваслаўнымі храмамі. Паводле Іпацьеўскага летапісу ў 1276 г. пабудаваны абарончы слуп і на горцы «Кладуча» — першая царква Благавешчання Прасвятой Багародзіцы. Пазней была ўзведзена царква Раства Хрыстова, яшчэ пазней — Уваскрэсення Хрыстова, пры ёй быў адкрыты мужчынскі манастыр, з 1711 г. па 1885 г. дзейнічала Спаса-Праабражэнская царква.
Гісторыя Свята-Сімяонаўскага прыходу пачалася яшчэ ў другой палове ХVI ст. У 1562 г. прыхаджане пабудавалі з дрэва царкву на пагорку, які з усходу абмываўся безназоўным прытокам ракі Лясная.
2024 г. — 230 гадоў з часу пабудовы царквы Параскевы Пятніцы ў в. Мясяцічы (Пінскі р-н; 1794), помніка архітэктуры народнага дойлідства
Гісторыя праваслаўнай царквы Параскевы Пятніцы ў в. Мясяцічы Пінскага раёна Брэсцкай вобласці пачынаецца з 1794 г., калі на паўднёва-заходняй ускраіне вёскі на кошты прыхажан быў пабудаваны драўляны храм у форме прадаўгаватага крыжа з двума купаламі. Храм быў асвячоны ў гонар святой велікамучаніцы Параскевы, дзяўчыны, якаявырашыла прысвяціць сваё жыццё Богу і вучэнню Хрыста. Параскева ў перакладзе з грэчацкага азначае «пятніца», што адсылае да пятніцы як да дня пакут Гасподніх.
2024 г. — 130 гадоў з часу пабудовы царквы Раства Прасвятой Багародзіцы ў в. Лемяшэвічы (Пінскі р-н; 1894), помніка архітэктуры драўлянага дойлідства
Першая згадка пра існаванне праваслаўнай царквы ў в. Лямяшевічы Пінскага павета Мінскай губерні (цяпер Лапацiнскага сельсавета Пінскага раёна Брэсцкай вобласці) адносіцца да 1564 г. Паселішча з даўніх часоў належала вядомым шляхецкім сем'ям, пераважна Лемяшэўскім, які пабудавалі ў сваім сяле каменны храм у гонар Святой Тройцы.А калі той згарэў, то па абяцанні пабудавалі новую царкву Раства Прасвятой Багародзіцы.
2024 г. — 130 гадоў з часу пабудовы царквы Раства Прасвятой Багародзіцы ў в. Лемяшэвічы (Пінскі р-н; 1894), помніка архітэктуры драўлянага дойлідства
Першая згадка пра існаванне праваслаўнай царквы ў в. Лямяшевічы Пінскага павета Мінскай губерні (цяпер Лапацiнскага сельсавета Пінскага раёна Брэсцкай вобласці) адносіцца да 1564 г. Паселішча з даўніх часоў належала вядомым шляхецкім сем'ям, пераважна Лемяшэўскім, які пабудавалі ў сваім сяле каменны храм у гонар Святой Тройцы.А калі той згарэў, то па абяцанні пабудавалі новую царкву Раства Прасвятой Багародзіцы.
14 снежня 2023 г. — 10 гадоў з дня адкрыцця гісторыка-мемарыяльнага музея «Сядзіба Нямцэвічаў» у в. Скокі (Брэсцкі р-н; 2013)
Сядзібна-паркавы ансамбль ХVІІІ ст. у в. Скокі Брэсцкага раёна – помнік архітэктуры барока і садова-паркавага мастацтва, адзін з нямногіх на Беларусі, што цудам захаваўся да нашага часу. Планіроўка ансамбля рэгулярная сіметрычна-восевая, у цэнтры знаходзіцца двухпавярховы панскі дом. Аднапавярховыя бакавыя флігелі і капліца-пахавальня не зберагліся. За домам – парк рэгулярнага тыпу з цэнтральнай і дзвюма бакавымі паралельнымі алеямі, якія выходзяць да ракі Лясная.
24 ліпеня 2023 г. — 30 гадоў з часу заснавання раённага краязнаўчага музея – музея-сядзібы «Пружанскі палацык» у г. Пружаны (1993)
Пружанскі раённы выканаўчы камітэт 24 ліпеня 1993 г. выдаў загад аб стварэнні раённага краязнаўчага музея. Першапачаткова музей размяшчаўся ў будынку бібліятэкі, якой на дадзены момант няма, і складаўся з экспанатаў, сабраных абласным краязнаўчым клубам «Спадчына». У 1998 г. музей быў перанесены ў будынак гарадскога сядзібнага дома — помніка архітэктуры, пасля яго рэстаўрацыі ў 1989–1998 гг.
Гісторыя Пружанскай гарадской сядзібы багатая і цікавая. Яе з’яўленне і росквіт звязаны з родам Швыкоўскіх, тры пакаленні якіх валодалі Пружанамі. Пры апошнім — Валенціі Швыкоўскім (1817–1990) — у сярэдзіне ХІХ ст. па праекту вядомага італьянскага архітэктара Фрацыска Марыя Ланцы быў пабудаваны ў стылі неарэнесансу сядзібны дом, які сталі называць «палацыкам» (маленькі палац). Дом асіметрычны, 1–3-павярховы, складаецца з дзвюх груп рознавялікіх аб’ёмаў, злучаных аднапавярховым корпусам і 4-павярховай вежай.
2023 г. — 305 гадоў з часу першага ўспаміну Іаана-Прадцечанскай царквы ў в. Мацеевічы (Жабінкаўскі р-н; 1718), помніка драўлянага дойлідства
Храм Раства Іаана Прадцечы размяшчаецца ў аг. Мацеевічы (Маціевічы) Крыўлянскага сельсавета Жабінкаўскага раёна Брэсцкай вобласці, з’яўляецца помнікам драўлянага дойлідства Беларускага Палесся і ўключаны ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцяў Рэспублікі Беларусь (112Г000242).
Першая згадка аб царкве ў Мацеевічах адносіцца да 1718 г. З дакумента вядома, што першапачаткова яна называлася ў імя Святога Іаана Хрысціцеля, Сімяона Стоўпніка і Вялікапакутніцы Варвары.
2023 г. — 205 гадоў з часу пабудовы Вазнясенскай царквы ў в. Ляхавічы (Іванаўскі р-н; 1818), помніка архітэктуры драўлянага дойлідства
У в. Ляхавічы Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці ў 1818 г. на сродкі мясцовага памешчыка Дабранскага была пабудавана Вазнясенская царква. Паводле апісання 1879 г. Ляхавіцкі храм знаходзіўся за 250 аршын ад сяла, меў гонтавы дах, адзін рад вокнаў, глухі купал і званіцу ў франтоннай частцы. Дашчатая столь падтрымлівалася чатырма драўлянымі слупамі.
Архітэктура помніка традыцыйная для палескага рэгіёна. Царква трохзрубная, вырашана васьмігранным аб’ёмам, да якога далучаны прамавугольны бабінец і пяцігранная апсіда, да яе з паўночнага боку прыбудавана невялікая рызніца. Агульны гонтавы дах завершаны па цэнтры васьмігранным барабанам з цыбулепадобнай галоўкай. На галоўным фасадзе трохвугольны франтон. Вертыкальна ашаляваныя сцены апяразаны прафіляваным карнізам і прарэзаны прамавугольнымі аконнымі праёмамі.
2023 г. —125 гадоў з часу пабудовы Крыжаўзвіжанскай царквы ў в. Амелянец (Камянецкі р-н; 1898), помніка архітэктуры рэтраспектыўна-рускага стылю
Вёска Амелянец Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці упершыню ўпамінаецца ў 1527 г. у кнізе Сігізмунда Герберштэйна «Записки о Московии». Яшчэ адно ўпамінанне ў «Ардынацыі каралеўскіх пушч» аб тым, што ў мястэчку пасяліліся 59 асочнікаў. Гэта адносіцца да першай чвэрці ХVII ст., між 1620–1625 гг. Назва вёскі па адной з легенд паходзіць ад некалі атачаўшых яе вадзяных млыноў.