У г. Пінску ў 1690-я гг. з’явіліся манахі каталіцкага ордэна барталамітаў (камуністаў), якія прыбылі ў Рэч Паспалітую з Паўночнай Італіі. Члены ордэна жылі абшчынай (камунай), адсюль іх празванне. На ўсход ад цэнтра горада манахі ордэна заснавалі свой кляштар — адзіны на тэрыторыі Вялікага Княства Літоўскага. У 1695 г. яны пабудавалі драўляны касцёл.

Дзяржаўная ўстанова адукацыі «Сярэдняя школа № 1 г. Кобрына» размешчана па вул. Савецкай, 94. Будынак школы прыцягвае ўвагу сваёй прыгажосцю і велічнасцю, з’яўляецца гісторыка-культурнай каштоўнасцю Рэспублікі Беларусь. Гісторыя будынка каранямі сыходзіць да канца XIХ ст., першапачаткова збудаваны як аднапавярховы, належыў Міністэрству фінансаў. У тыя часы тут быў адзін з карпусоў былога вытворчага комплексу манапольнага віннага склада.

Анатолій Фёдаравіч Казак нарадзіўся 2 кастрычніка 1955 г. у вёсцы Рыбна Кобрынскага раёна Брэсцкай вобласці. Пасля заканчэння васьмігадовай Кіселявецкай школы ў 1971 г. паступіў у Мінскае педагагічнае вучылішча на аддзяленне «культасветработа». Пасля заканчэння вучылішча непрацяглы час працаваў у в. Высокая Ліпа Нясвіжскага раёна, затым быў прызваны ў Савецкую армію.

Гісторыя ААТ «Палессе» пачынаецца з 27 студзеня 1965 г., калі ў г. Пінску Брэсцкай вобласці пачалося ўзвядзенне вытворчых карпусоў прадпрыемства лёгкай прамысловасці — камбіната верхняга трыкатажу. Вясной 1966 г. будоўля была аб’яўлена Усесаюзнай камсамольскай. У кароткі час былі ўведзены ў эксплуатацыю тры фабрыкі са скончаным тэхналагічным цыклам: трыкатажная магутнасцю 12,5 млн штук верхняга трыкатажу ў год (1968); камвольнай пражы на 39,9 тыс. верацён (1970); аб’ёмнай пражы на 20,1 тыс. верацён (1972).

Фёдар Вікенцьевіч Сакун нарадзіўся 23 верасня 1890 г. у вёсцы Галавачы Навагрудскага павета Мінскай губерні(цяпер Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Пачатковую адукацыю атрымаў у Федзюкоўскай школе. Працаваў слесарам у дэпо вузлавой станцыі Лунінец. У 1913 г. быў прызваны ў Рускую армію, накіраваны матросам на Балтыйскі флот.