Іван Дзмітрыевіч Янкоўскі нарадзіўся 9 верасня 1924 г. у вёсцы Забаенне Бягомльскага раёна Барысаўскай акругі (цяпер Лепельскага раёна Віцебскай вобласці). Яго бацька быў вясковым кавалём. Іван Янкоўскі скончыў школу фабрычна-завадскога навучання № 3 у Мінску. У час Вялікай Айчыннай вайны са снежня 1942 г. ваяваў у партызанскім атрадзе № 3 брыгады «Жалязняк», удзельнічаў у аперацыях «рэйкавай вайны».

Міхаіл Васільевіч Стралец нарадзіўся 15 лютага 1959 г. у г. Любані Мінскай вобласці ў сям’і служачых. У школьныя гады захапляўся гісторыяй, заняў першае месца на рэспубліканскай алімпіядзе па гісторыі. У час вучобы на гістарычным факультэце Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта імя У. І. Леніна асабліва захапіўся навейшай гісторыяй Германіі. На ІV курсе напісаў сваю першую навуковую працу, за якую ўдастоены першай прэміі на Усебеларускім конкурсе навуковых работ студэнтаў. Акрамя вучобы толькі на «выдатна», паспяваў займацца спортам — цяжкай атлетыкай, штангай.

У музеі народнай творчасці ў в. Моталь Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці, які адкрыты ў 1995 г., была прадстаўлена экспазіцыя ручнікоў, фартушкоў і іншых прадметаў з Драгічынскага раёна. Экспазіцыя сведчыла аб багацці народнымі талентамі Драгічыншчыны, тады ж узнікла ідэя стварэння свайго музея. Новую ўстанову было вырашана стварыць у в. Бездзеж, дзе ў кожнай хаце стаяў размаляваны кветкамі сіні куфар, у якім захоўваўся рукатворны скарб: тканыя з ільну ручнікі, абрусы, падузорнікі і цэлыя стосы фартухоў.

На тэрыторыі Беларусі да лета 1944 г. вораг стварыў глыбокаэшаланіраваную абарону. У адпаведнасці з планам Беларускай аперацыі, адной з буйнейшых наступальных аперацый Чырвонай арміі, прадугледжваўся адначасовы прарыў абароны праціўніка на 6 участках. У правядзенні аперацыі, якая праходзіла 23 чэрвеня – 29 жніўня 1944 г., вялікую дапамогу аказвалі партызаны, падпольшчыкі і насельніцтва Беларусі.

Вячаслаў Лявонцьевіч Вярэніч нарадзіўся 12 сакавіка 1924 г. у вёсцы Рухча-2 Столінскага павета Палескага ваяводства (цяпер Столінскага раёна Брэсцкай вобласці). Бацькі яго — Лявонцій Якаўлевіч Вярэніч (1897–1931) і Аляксандра Рыгораўна (Шпакоўская; 1900–1996) — сяляне шляхецкага паходжання праваслаўнага веравызнання.