Дняпроўска-Бугскі канал даўжынёй 196 км мае вялікае народнагаспадарчае значэнне. Горад Брэст — канцавы пункт водна-транспартнай магістралі Дняпроўска-Бугскага воднага шляху, значнага для развіцця воднага транспарту ўсёй Беларусі. У 1940 г. на правым беразе ракі Мухавец, на месцы, дзе быў лесазавод, пачалося ўзвядзенне порта і механічных майстэрняў. Са жніўня 1940 г. пачала працаваць прыстань, начальнікам якой быў назначаны Пётр Паўлавіч Канышаў. Але Вялікая Айчынная вайна перашкодзіла будаўніцтву порта Брэст.

Аляксандр Антонавіч Антонаў нарадзіўся 23 кастрычніка 1915 г. у сяле Картаваўка (цяпер Сярэдні Бурлук Вялікабурлуцкага раёна Харкаўскай вобласці, Украіна) у сялянскай сям’і. Працаваў у калгасе. Восенню 1936 г. прызваны ў Чырвоную армію. У 1941 г. служыў малодшым палітруком, сакратаром камсамольскага бюро артылерыйскага палка ва Украіне.

Рыгор Паўлавіч Шорах нарадзіўся 3 сакавіка 1930 г. у вёсцы Налезнікі Жыцінскай гміны Брэсцкага павета Палескага ваяводства (цяпер Сцяпанкаўскага сельсавета Жабінкаўскага раёна Брэсцкай вобласці)у сялянскай сям’і. Дзяцінства і юнацтва выпалі на цяжкія ваенныя і пасляваенныя гады, хлопчык імкнуўся да ведаў. У 1948 г. Рыгор скончыў сярэднюю школу, у 1954 г. — Мінскі дзяржаўны медыцынскі інстытут (МДМІ).

Аляксандр Іванавіч Малевіч нарадзіўся 15 сакавіка 1920 г. у мястэчку Ліпск Крывошынскай воласці Навагрудскага павета Мінскай губерні (цяпер в. Ліпск Крывошынскага сельсавета Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці). У вялікай сялянскай сям’і было сямёра дзяцей, жылі бедна, грошай на адукацыю не было, а Саша вельмі хацеў вучыцца. У чатырнаццаць гадоў Аляксандр скончыў польскую пачатковую школу ў роднай вёсцы, працаваў рознарабочым.

Камянецкая вежа — унікальны помнік старажытнага дойлідства сусветнага значэння, узор ваенна-інжынернага мастацтва канца XIII ст. Гісторыя вежы цесна звязана з Камянцом, які ўзнік як горад-крэпасць на паўночных межах Уладзіміра-Валынскага княства ў 1276 г.