Павел Аляксандравіч Міхайлаў нарадзіўся 13 кастрычніка 1950 г. у вёсцы Ушкавіца Кобрынскага раёна Брэсцкай вобласці ў сялянскай сям’і Аляксандра Агафонавіча і Марыі Восіпаўны. Дзяцінства і юнацтва прайшлі ў роднай вёсцы. У 1968 г. закончыў сярэднюю школу № 1 г. Кобрына.

Уладзіслаў Эдуардавіч Куфко нарадзіўся 8 лістапада 1955 г. у г. Брэсце ў сям’і мастака. Бацька, Эдуард Станіслававіч Куфко, быў асобай, вядомай не толькі ў Брэсце, але, і ва ўсёй Беларусі, не толькі сваёй творчасцю, але і складаным лёсам. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, трапіў у нямецкі палон, зведаў жахі нацысцкага лагера смерці, быў вызвалены Савецкай арміяй, але стаў вязнем ГУЛАГа. У 1953 г. быў вызвалены, у 1956 г. — рэабілітаваны. Перажытае Эдуард Станіслававіч адлюстроўваў у сваіх творах, у канкрэтных і сімвалічных вобразах.

Царква Уздзвіжання Крыжа Гасподняга размешчана ў цэнтры аг. Бродніца Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці. У 1863 г. у дакуменце «Ведамасць цэркваў, на пабудову і папраўку якіх прадастаўляюцца акты і расцэнкі» згадваецца, што ў сяле Бродніца Пінскага павета неабходна пабудаваць царкву. Будынак узведзены з дрэва на каменным падмурку ў 1865 г. у асноўным за сродкі дзяржавы, якая вылучыла 4100 рублёў.

Аляксей Васільевіч Кузьміч нарадзіўся 1 чэрвеня 1945 г. у вёсцы Махро Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці. Бацька пасля вяртання з фронту неўзабаве памёр. Маці, Аляксандра Максімаўна, выхоўвала семярых дзяцей адна. Аляксей рана пачаў маляваць. На фарміраванне асобы мастака аказалі ўплыў блізкія людзі — родныя сёстры, стрыечны брат Сцяпан, самабытны мастак, а таксама выкладчык малявання ў мясцовай школе Анатоль Паўлавіч Рубановіч.

Мікалай Парфір’евіч Юзьвюк нарадзіўся 14 кастрычніка 1880 г. у вёсцы Дзмітровічы Брэсцкага павета Гродзенскай губерні (цяпер аг. Дзмітровічы Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці). Бацька, Парфір Андрэевіч, пасля школы ў Супрасльскім манастыры служыў псаломшчыкам у Дзмітровіцкай царкве з 1876 г. Ён стараўся даць добрую адукацыю сваім сынам Уладзіміру і Мікалаю. Уладзімір Юзьвюк (1868 – пасля 1930) скончыў Літоўскую духоўную семінарыю, протаіерэй, служыў свяшчэннікам у Гальшанах і Ашмянах, у 1912 г. абраны членам IV Дзяржаўнай думы.