Галіна Іванаўна Ліс нарадзілася 14 студзеня 1964 г. у пасёлку Багданаўка Лунінецкага раёна Брэсцкай вобласці. У 1981 г. скончыла Маладзечанскі ўлікова-планавы тэхнікум, потым – Гомельскі кааператыўны інстытут.

Аляксандр Піліпавіч Ягадніцкі нарадзіўся 28 студзеня 1939 г. на Беласточчыне ў беларускай сялянскай сям’і. Дзяцінства Алеся прыпала на цяжкія гады Вялікай Айчыннай вайны і пасляваеннага аднаўлення краіны. Бацькі з маленства прывілі яму любоў да мілагучнай роднай мовы і адметных народных напеваў. Бацька добра спяваў, граў на гармоніку. Маці ведала мноства песень на беларускай, рускай і ўкраінскай мовах.

На поўдзень ад Дняпроўска-Бугскага канала ў жніўні 1943 г. утварылася партызанская зона даўжынёй 70–80 км і ў глыб 50–60 км. Уплыў партызан распаўсюджваўся далёка за межамі гэтай «партызанскай рэспублікі». Непадалёку ад в. Сварынь Драгічынскага раёна быў створаны партызанскі аэрадром, які адыграў вялікую ролю ў матэрыяльна-тэхнічным забеспячэнні Пінскага і Брэсцкага партызанскіх злучэнняў. Летам і восенню 1943 г. акупанты некалькі разоў спрабавалі захапіць вёскі ўздоўж канала. Асабліва цяжкія баі ішлі ля вёсак Адрыжын, Перакрысце, Кончыцы, Махро, Кублік, Белін, Зарэчка, Ляхавічы. У лютым – сакавіку 1944 г. партызаны гераічна вытрымалі 40-дзённую абарону на працягласці 50 км уздоўж канала. Абарона Дняпроўска-Бугскага канала вялася фарміраваннямі Брэсцкага і Пінскага партызанскіх злучэнняў.

Пасля Мазырска-Калінкавіцкай аперацыі (студзень 1944 г.) 61-я армія Беларускага фронту за зіму і вясну 1944 г. прасунулася ўздоўж правага берага ракі Прыпяць і на захад да г. п. Ратна (Украіна). Тут савецкім войскам супрацьстаяла 2-я нямецкая армія, асноўныя сілы якой замацаваліся на левым беразе Прыпяці. На гэтым участку, асабліва ў сакавіку 1944 г., вяліся баі мясцовага значэння, у тым ліку на тэрыторыі паўднёвых раёнаў Брэстчыны.

Архіепіскап Сцяфан (пры нараджэнні Ігар Пятровіч Корзун) нарадзіўся 25 сакавіка 1944 г. у в. Карзуны Чэрвеньскага раёна Мінскай вобласці з сям’і селяніна. Быў ахрышчоны ў Благавешчанскай царкве сяла Малыя Ляды, пабудаванай з цэглы ў 1794 г. Царква ў канцы 1950-х была зачынена, у 1992 г. прыход адноўлены, з 1994 г. храм у адноўленым Лядзенскім мужчынскім манастыры.