Зала перакрыта драўляным самкнутым скляпеннем, над бабінцам — хоры. Іканастас (выкананы ў 1830-я гг.) аднаярусны з пазалочанымі рамамі, карнізамі і разьбой. На ім змешчана 14 абразоў новага пісьма. На 1879 г. у царкве мелася 6 святарскіх убранняў, тры з іх непрыгодныя для карыстання, а таксама адно богаслужэбнае Евангелле ў металічным пераплёце, адзін літургічны набор з серабра. У царкоўнай званіцы было тры званы: большы важыў 3 пуды, а два меншыя — па пуду кожны.
У архіве храма захоўваліся метрычныя кнігі з 1717 г. У межах Ляхавіцкага праваслаўнага храма знаходзілася трое могілак. Ні капліц, ні могілкавых, ні прыпісных цэркваў не было. Прыход налічваў 804 душы вернікаў абодвух палоў з Ляхавіч, Агова і Гараватай. Пісьменных сярод вернікаў налічвалася не меней 9 працэнтаў.
Прычт царквы складалі настаяцель Васіль Зубковіч, які скончыў духоўную семінарыю, свяшчэнстваў з 1824 г; святар Міхаіл Стрыбульскі, які скончыў курс Мінскай духоўнай семінарыі. Псаломшчык Іосіф Шэмеціла, на пасадзе з 1856 г., навучаўся ў Пінскім духоўным вучылішчы. З 1873 г. святар — Адам Рубановіч. У 1885 г. у Ляхавічах была адкрыта школа граматыкі ў якой навучалася 10 навучэнцаў. Далей тут некаторы час служылі Рудакоўскі, Ненадкевіч, Пракаповіч.
Царкве належала каля 60 дзесяцін зямлі, у тым ліку 32 — ворыўнай і 10 сенажацяў. Акрамя таго, храм меў 2 дамы, 4 гаспадарчыя пабудовы, але ўсе яны на 1879 г. былі спарахнелымі. Адметнасцю царквы з’яўляецца тое, што пры ёй працавалі прыходскія вучылішча і папячыцельства. Гадавы даход храма складаў каля 30 рублёў.
З набліжэннем фронту Першай сусветнай вайны ў ліпені 1915 г. па загадзе уладаў з усіх цэркваў мясцовасці былі вывезены ў Маскву ўсе каштоўныя металічныя рэчы з царкоўнага начыння: званы, металічныя харугвы, эўхарыстычныя пасудзіны і інш. З прыходам германскіх акупантаў у 1915–1919 гг. Ляхавіцкая царква не дзейнічала, у ёй зрабілі часовы шпіталь для ваеннапалонных.
У 1921 г. агульнымі намаганнямі мясцовага насельніцтва царква была адрамантавана. Былі перагледжаны межы прыходаў: в. Гаравата адышла да Бродніцкага прыходу. Ляхавіцкая царква заставацца самастойнай больш не магла і становіцца прыпіснай да царквы в. Дастоева. Набажэнствы ў Вазнясенскай царкве ўжо здзяйсняліся рэдка: на трэцюю, а то і чацвёртую нядзелю месяца. Пачынаючы з 1921 г. у Ляхавіцкім прыходзе служылі святары: Квачанюк, Златкоўскі, Краснікаў, Ян Лазіцкі.
У час Вялікай Айчыннай вайны Ляхавіцкая царква была зачынена. У 1990 г. адноўлена, асвячона 13 кастрычніка архіепіскапам Пінскім і Лунінецкім Стэфанам. У цяперашні час настаяцелем Вазнясенскай царквы Іванаўскага благачыння Пінскай епархіі з’яўляецца іерэй Міхаіл Аляксандравіч Усцімчук.
Царква ў гонар Узнясення Гасподняга в. Ляхавічы з’яўляецца помнікам архітэктуры драўлянага дойлідства. Храм унесены ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь (шыфр 113Г000268). З’яўляецца адным з важнейшых турыстычных аб’ектаў Іванаўскага раёна.
Матэрыял падрыхтаваны ў 2023 г. Іванаўскай цэнтральнай раённай
бібліятэкай імя Ф. І. Панфёрава. Пай Вольга Васільеўна, бiблiёграф аддзела
абслугоўвання і інфармацыі
1.Ляхавіцкая Вазнясенская царква // Культура Беларусі : энцыкладпеыя : [у 6 т.]. Мінск, 2014. Т. 5. С. 207–208.
2.Ляховичская Вознесенская церковь // Регионы Беларуси : энциклопедия : в 7 т. Минск, 2010. Т. 1, кн. 2. С. 56.
3.Царква ў гонар Узнясення Гасподняга : [в. Ляхавічы] // Кулагін, А. М. Праваслаўныя храмы Беларусі : энцыклапедычны даведнік / А. М. Кулагін. Мінск, 2007. С. 240.
4.Свята-Ушэсцеўская царква : [в. Ляхавічы] // Кулагін, А. М. Праваслаўныя храмы на Беларусі : энцыклапедычны даведнік / А. М. Кулагін. Мінск, 2001. С. 120.
5.Ляхавічы // Памяць. Іванаўскі раён : гіст.-дакум. хроніка. Мінск, 2000. С. 577.
6.Габрусь, Т. В. Вознесенская церковь : [д. Ляховичи] / Т. В. Габрусь // Свод памятников истории и культуры Белоруссии. Брестская область. Минск, 1990. С. 194.
7.Габрусь, Т. В. Ляхавіцкая царква : [Іванаўскі раён] / Т. В. Габрусь // Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі : у 5 т. Мінск, 1986. Т. 3. С. 330.
8.Мароз, В. В. Драўляныя і сакральныя помнікі Берасцейшчыны : нарысы гісторыі, археалогіі і культуры / В. В. Мароз. – Мінск, 2018. – 512 с. : іл. – Са зместу: Ляхавічы. С. 21, 133, 201, 237, 264, 313, 315, 318.
9.Религиозные конфессии на территории Ивановщины в конце XVIII – начале XX в. // Города и районы Брестчины: история и современность. Ивановский район / [Е. Г. Калечиц, А. А. Горбацкий, Т. М. Тохиян и др.]. Брест, 2017. С. 279–290.
10.Теребей, Л. Н. Десять лет под крыльями любви и света : [о церкви в д. Ляховичи и её прихожанах] / Л. Н. Теребей // Янаўскі край. Іванава, 2023. 23 чэрвеня (№ 25). С. 16.
11.Дулеба, Г. З. гісторыі праваслаўных храмаў : [в. Ляхавічы – Узнясенская царква (1818)] / Ганна Дулеба // Чырвоная звязда. Іванава, 2007. 12 снежня. С. 4.