Пры абароне крэпасці І. Я. Сёмачкін загінуў 24 чэрвеня. Сям’я пра лёс бацькі доўгі час не ведала. Маці з дзяцьмі давялося перажыць усе цягаты ваеннага часу, цудам засталіся жывыя. Гераічная жанчына ніколі не забывала апошні наказ мужа: «Таня, береги детей!». Пасля палону ўтрымліваліся ў канцлагеры пад Бялай-Падляскай, потым іх прыгналі ў Брэсцкую турму, стуль выпусцілі як вельмі хворых. У горадзе заставацца было вельмі небяспечна.

Таццяну Сазонаўну з двума малымі дзяцьмі (Дзіне 4 гады, Валодзю — 2) прытулілі Сяргей Раманавіч і Антаніна Іванаўна Кузаўка ў вёсцы Амеліна Чарнаўчыцкага сельсавета. Тут нарадзілася сястра Люда. У снежні паліцаі забралі сям’ю ў Брэст, засялілі ў пустуючыя дамы, яны моцна галадалі. У красавіку 1944 г. шмат людзей пагрузілі ў вагоны і павезлі на захад у канцлагер. У польскім горадзе Радомск захварэўшых Сёмачкіных выкінулі з цягніка, яны знайшлі прытулак у вёсцы Каменск. 13 студзеня 1945 г. вёску вызваліла Чырвоная армія, але прыходзілі польскія бандыты, шукалі і забівалі рускіх. У красавіку вярнуліся ў Брэст.

9 мая 1945 г. у Берліне загінуў брат мамы, камандзір танка Ілья Сазонавіч Еўгранаў. Восеню Валодзя пайшоў у першы клас. Захапляўся спортам, марыў стаць ваенным. Пасля васьмі класаў перавёўся ў вячэрнюю школу, каб дапамагаць сям’і пайшоў працаваць токарам у паравознае дэпо. Мамінай зарплаты не хапала: старэйшая сястра Дзіна вучылася ў палітэхнічным інстытуце, малодшая Люда — у школе. Займаўся боксам, што атрымалася паспяхова, нават уваходзіў у зборную БССР. Пасля заканчэння школы паступіў у Мінскі інстытут фізкультуры, але хутка перавёўся на завочнае аддзяленне.

Уладзімір Сёмачкін служыў у Савецкай арміі (асобны артылерыйскі полк у танкавай дывізіі). Працаваў метадыстам фізкультуры, выкладчыкам фізпадрыхтоўкі ПТВ радыётэхнікі № 1, інструктарам, загадчыкам арганізацыйнага аддзела Брэсцкага гаркама ЛКСМБ.

У верасні 1967 г. У. I. Сёмачкін быў прыняты на службу ў органы дзяржаўнай бяспекі СССР. Працаваў у аддзеле розыску. У распрацоўцы былі паліцаі 57-га карацельнага батальёна, знаходзілі іх па ўсім Савецкім Саюзе, нават на Сахаліне і Камчатцы. Многіх знайшлі (каля 400), і ўсе яны атрымалі па заслугах. 27 гадоў аддаў службе ва ўпраўленні КДБ па Брэсцкай вобласці. Узнагароджаны медалём «За безупречную службу» І, ІІ і ІІІ ступеняў.

У. І. Сёмачкін вядзе актыўную грамадскую дзейнасць. Удзельнічаў у грамадзянска-патрыятычным выхаванні моладзі. З’яўляўся членам прэзідыума гарадскога савета ветэранаў. У 2014 г. узначаліў Брэсцкую абласную арганізацыю ГА «Беларуская асацыяцыя былых непаўналетніх вязняў фашызму». Арганізацыя была створана ў 1991 г., доўгі час яе ўзначальвала Людміла Пятроўна Раманенка. Аб’ядналіся тыя, хто ў юныя гады трапіў у засценкі фашысцкіх канцлагераў, працоўных лагераў і гета.

17 чэрвеня 2025 г. на ХV сесіі Брэсцкага гарадскога Савета дэпутатаў У. І. Сёмачкіну прысвоена званне «Ганаровы грамадзянін горада Брэста». 26 ліпеня, у дзень горада «Бярэсце-2025», яму ўрачыста ўручана пасведчанне Ганаровага грамадзяніна.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2025 г.

Брэсцкай абласной бiблiятэкай iмя М. Горкага.

Сухапар У. В., загадчык сектара рэгіянальнай бiблiяграфii

1. Гребенкина, А. А. Живая боль. Женщины и дети Брестского гарнизона (1941–1944) / Анна Афанасьевна Гребенкина. – Минск : Беларусь, 2008. – 173 с. : ил.
2. Семочкин Илья Егорович // Памяць. Брэст : гіст.-дакум. хроніка : у 2 кн. Мінск, 1997. Кн. 1. С. 537.
3. Грибанов, В. Берестье, Брест, он же город над Бугом : [об открытии дня города «Берестье-2025» на пл. Ленина, где В. И. Сёмочкину было вручено свидетельство Почетного гражданина г. Бреста] / Владислав Грибанов // Брестский вестник. 2025. 31 июля (№ 31). С. 4.
4. В любимом Бресте только вместе! : [о мероприятиях в день города «Берестье-2025»; упоминается Почетный гражданин г. Бреста В. И. Сёмочкин] // Заря. 2025. 30 июля. С. 4–5.
5. Сёмочкин, В. И. Сын защитника Брестской крепости Владимир Семочкин: «Война научила нас беречь и мир, и независимость. Без них нет и не может быть будущего» / Владимир Ильич Сёмочкин ; [беседовала] Наталья Тышкевич // СБ. Беларусь сегодня. 2024. 22 июня. С. 6–7.
6. Литвинович, Е. «Главное – это патриотизм» : [в Брестской областной библиотеке им. М. Горького стартовал проект «Брестчина в лицах», выступил сын защитника Брестской крепости И. Е. Сёмочкина Владимир Ильич Сёмочкин] / Евгений Литвинович // Заря. 2022. 23 апреля (№ 32). С. 7.