Нягледзячы на «сур’ёзны» ўзрост аўтар працягвае радаваць сваіх чытачоў новымі вершамі, якія вучаць думаць, радавацца, любіць жыццё. 

Я на судьбу бездумно не ропщу, -

Другой не получил и не хочу.

Хотя не часто нежила она,

Зато всего отмерила сполна:

Весёлых дней, удач, крутых невзгод,

Тревог неисчислимых и забот.

Судьба порой вела напропалую,

Но всё же берегла в минуту злую.

Творчы вечар сабраў у зале ЦГДБ імя А. С. Пушкіна сяброў, калег, сваякоў, прыхільнікаў творчасці Івана Міхайлавіча Мельнічука.