Давыд-Гарадоцкая царква — трохзрубны храм глыбінна-восевай кампазіцыі ўключае прамавугольныя ў плане бабінец, асноўны аб’ём і алтарную апсіду, накрытыя чатырохграннымі шатровыміі дахамі з галоўкамі на васьмігранных барабанах. Асноўны аб’ём мае дадатковы чацвярыковы ярус, які апіраецца на бэлькі паміж грубамі бабінца і алтара. Ярусы падзяляе прычолак. Пазней да апсіды з поўначы прыбудавана рызніца, да бабінца з захаду — тамбур, завершаныя двухсхільнымі дахамі.
Сцены знадворку ашаляваны гарызантальна ў верхняй частцы, вертыкальна і ў «елку» ў ніжняй частцы, умацаваны шырокімі лапаткамі. Вокны з трохгранным завяршэннем і крыжападобныя (у верхнім ярусе асноўнага аб’ёму). Дахі над бабінцам і апсідай крыху ссунуты на захад і ўсход і злучаны з цэнтральным аб’ёмам двухсхільнымі стрэшкамі паміж асобнымі вярхамі. У кампазіцыйнай будове царквы выкарыстана старажытна-руская сістэма прапорцый, пры якой дыяганаль цэнтральнага аб’ёму ў плане вызначае яго вышыню да асновы барабана купальнай галоўкі.
У інтэр’еры дамінуе цэнтральны двухсветлавы аб’ём, злучаны з бабінцам арачным праёмам і аддзелены ад апсіды іканастасам. Пры ўваходзе ў бабінцы размешчаны хоры. Усе памяшканні маюць плоскія бэлечныя перакрыцці. Мяркуюць, што раней шатровыя вярхі былі адкрыты ў інтэр’ер.
Разны іканастас (7,09х5,41 м) створаны ў 1751 г. у стылі барока, устаноўлены на высокім цокалі з жывапіснымі кампазіцыямі, мае чатыры рады. Першы знізу падзелены разнымі залачонымі калонкамі на сем праёмаў: у цэнтральным — царскія вароты (2,42х1,24 м), паабапал размешчаны абразы. Другі рад складаецца з дванаццаці кампазіцый на тэмы жыцця Божай Маці і Ісуса Хрыста. У трэцім радзе — выявы дванаццаці апосталаў. Завяршае іканастас чацвёрты рад з шасці абразоў прарокаў. Адзінства кампазіцыйнай будовы твораў і іх колеравага вырашэння садзейнічаюць стварэнню суцэльнага вобраза, адпаведнага архітэктуры царквы. У іканастасе дамінуе апостальскі рад, абразы якога вылучаюцца манументальнасцю кампазіцыі, урачыстасцю эмацыянальнага ладу, характэрным тыпажом. Іканастас багата размаляваны і аздоблены асобнымі залачонымі разнымі накладкамі.
Давыд-Гарадок развіваўся як цэнтр мастацкіх рамёстваў, тут жылі дынастыі мечнікаў, злотнікаў і мастакоў. Верагодна, у афармленні царквы прымалі ўдзел мясцовыя майстры-мастакі: Карней, Яцко, Камей, залатары: Пархом, Мікіта, Хвяско, Андрэйка, Грышка. У 1734 г. у Давыд-Гарадку працавалі разьбяры: Лявон Буяк, Ян, Сямён, залатары: Сямён Шаўчуловіч, Ярко, Сямён Лаўчук.
У другой палове ХVІІІ ст. была пабудавана званіца ў традыцыях усходне-палескай школы дойлідства. Трох’ярусная драўляная пабудова з элементамі стылю барока, ашаляваная знадворку. Ніжні і верхні ярус былі васмерыковыя, сярэдні — чацвярыковы. Сярэдні ярус расчляняўся прамавугольнымі вокнамі — галаснікамі, верхні завяршаўся складаным купальным дахам, на ім — галоўка. Званіца знікла ў пачатку ХХ ст. Пазней перад храмам была пастаўлена драўляная чатырохгранная шатровая званіца.
Ля царквы — гарадскія могілкі, пахаванні на якіх закрыты ў 1930-я гг., па іх усходнім краі выраслі хвоі і шмат бэзу. Да 1970-х было шмат дубовых крыжоў, дасюль захаваліся некалькі каменных надмагілляў ХІХ ст. Ля храма пахаваны свяшчэннік Якаў Якімавіч Танканог (1888–1956), які ў 1954 г. быў пераведзены сюды з Аздаміч.
Крыжы на могілках у 1981 г. вывучаў беларускі этнограф Міхась Раманюк (1944–1997). Уцалелі ўнікальныя паводле кампазіцыі і пластычнай трактоўкі крыжы сярэдзіны ХІХ ст. Невысокія, каля 1,5–2 м, яны ўражваюць пластычнай выразнасцю і манументальнай завершанасцю. Тры верхнія канцы закругляюцца ў форме трох паўкругаў. На ліцавым баку крыжа маецца рэльефная выява ўкрыжаванага Хрыста.
У канцы 1950-х царква, якая па-мясцоваму называецца Юр’еўскай, Юраўскай альбо Закаморскай, была зачынена. У ноч на 3 красавіка 1959 г. з царквы спілавалі і знішчылі чатыры крыжы, многае начынне апынулася на сметніку. Знішчэнне хрысціянскіх святынь сведчыла пра глыбокі крызіс грамадскага сумлення і культуры дзяржавы. Раённыя ўлады меркавалі зрабіць у будынку музей атэізму «Палеская ікона». У 1961 г. царскія вароты былі вывезены ў Дзяржаўны музей БССР, у 1978–1988 гг. экспанаваліся ў Заслаўскім музеі рамёстваў і народных промыслаў. Цяпер яны і іншыя прадметы (абраз «Маці Боская Адзігітрыя», алтарны крыж, пацір, «грабніца», дыскас) у фондах Нацыянальнага гістарычнага музея Рэспублікі Беларусь.
У 1990 г. храм вярнулі вернікам, пачаўся яго рамонт. Будынак афарбаваны ў нябесна-блакітны колер. На жаль, аўтэнтычныя ўніяцкія абразы іканастаса перапраўлены на сучасны праваслаўны манер. Храм уключаны ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь, з’яўляецца помнікам усходне-палескай (прыпяцкай) школы дойлідства. Метрычныя кнігі прыхода за 1786–1925 гг. захоўваюцца ў Нацыянальным гістарычным архіве Беларусі (Мінск). Свята-Георгіеўскі прыход цяпер у Столінскім благачынні Пінскай епархіі, прыпісаны да храма Казанскай іконы Божай Маці г. Давыд-Гарадка, тут праводзяцца адпяванні нябожчыкаў. Прастольнае свята — 6 мая на Юр’я (Георгія Перамаганосца).
Матэрыял падрыхтаваны ў 2019 г. Брэсцкай абласной бiблiятэкай iмя М. Горкага.
Сухапар Уладзiмiр Васiльевiч, гал. бiблiёграф аддзела краязнаўчай лiтаратуры i бiблiяграфii
- Давыд-Гарадоцкая Георгіеўская царква / Ю. А. Якімовіч, Э. І. Вецер // Беларуская энцыклапедыя : у 18 т. Мінск, 1997. Т. 5. С. 568.
- Давыд-Гарадоцкая Георгіеўская царква // Культура Беларусі : энціыклапедыя : у 6 т. Мінск, 2013. Т. 3. С. 334.
- Давид-Городокская Георгиевская церковь // Регионы Беларуси : энциклопедия. Минск, 2009. Т. 1, кн. 1. С. 311–312.
- Царква ў імя святога велікамучаніка Георгія Перамоганосца : [г. Давыд-Гарадок] / А. М. Кулагін // Праваслаўныя храмы Беларусі : энцыкл. даведнік / А. М. Кулагін. Мінск, 2007. С. 136–137.
- Давид-Городокская Свято-Георгиевская церковь // Туристские регионы Беларуси / сост. Л. В. Ловчая. Минск, 2008. С. 58.
- Давид-Городокская Свято-Георгиевская церковь // Туристская энциклопедия Беларуси. Минск, 2007. С. 167–168.
- Давид-Городокская Георгиевская церковь // Республика Беларусь : энциклопедия : в 7 т. Минск, 2006. Т. 3. С. 294.
- Свята-Георгіеўская царква : [г. Давыд-Гарадок] / А. М. Кулагін // Праваслаўныя храмы на Беларусі : энцыкл. даведнік / А. М. Кулагін. Мінск, 2001. С. 136–137.
- Давыд-Гарадоцкая Георгіеўская царква / Ю. А. Якімовіч, Э. І. Вецер // Архітэктура Беларусі : энцыкл. даведнік. Мінск, 1993. С. 190–191.
- Георгиевская церковь : [г. Давид-Городок] / Т. В. Габрусь, Э. И. Ветер // Свод памятников истории и культуры Белоруссии. Брестская область. Минск, 1990. С. 388–389.
- Давыд-Гарадоцкая Георгіеўская царква / Ю. А. Якімовіч, Э. І. Вецер // Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі : у 5 т. Мінск, 1985. Т. 2. С. 253–254.
- Георгіеўская царква : [г. Давыд-Гарадок] / Э. І. Вецер, Т. В. Габрусь // Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі. Брэсцкая вобласць. Мінск, 1984. С. 349.
- Давид-Городокская Георгиевская церковь // Белорусская ССР : энциклопедия : в 5 т. Минск, 1981. Т. 4. С. 192.
- Давыд-Гарадоцкая Георгіеўская царква // Беларуская ССР : кароткая энцыклапедыя : у 5 т. Мінск, 1981. Т. 4. С. 201–202.
- Давыд-Гарадоцкая Георгіеўская царква // Беларуская савецкая энцыклапедыя : у 12 т. Мінск, 1971. Т. 4. С. 110–11.
- Давыд-Гарадоцкі іканастас // Культура Беларусі : энцыклапедыя : у 6 т. Мінск, 2013. Т. 3. С. 335.
- Давыд-Гарадоцкая званіца / Ю. А. Якімовіч // Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі : у 5 т. Мінск, 1985. Т. 2. С. 254.
- Палескія школы дойлідства // Культура Беларусі : энцыклапедыя : у 6 т. Мінск, 2015. Т. 6. С. 124–125.
- Палескія школы дойлідства / Ю. А. Якімовіч // Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі : у 5 т. Мінск, 1987. Т. 4. С. 153–154.
- Іканастас : [прыведзены чарцёж іканастаса з Давыд-Гарадка] / Э. Г. Вецер // Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі : у 5 т. Мінск, 1985. Т. 2. С. 566–567 : фота на ўклейцы.
- Мароз, В. Драўляныя сакральныя помнікі Берасцейшчыны : нарысы гісторыі, археалогіі і культуры / Валерый Мароз. – Мінск : Беларуская Энцыклапедыя, 2018. – 512 с. : іл. – Са зместу: Свята-Георгіеўская царква ў Давыд-Гарадку (першая палова ХVІІ ст.). С. 345–347.
- Шэлехаў, М. У. Давыд-Гарадок. Час і людзі : [гістарычны нарыс] / Міхаіл Уладзіміравіч Шэлехаў. – Брэст : Брэсцкае ўпраўленне па друку, 2000. – 304 с. : [8] л. іл. – Са зместу: Юр’еўская (Георгіеўская) царква. С. 229–232.
- Якімовіч, Ю. А. Драўлянае дойлідства Беларускага Палесся ХVІІ–ХІХ стст. / Ю. А. Якімовіч. – Мінск : Навука і тэхніка, 1978. – 152 с. : іл. – Са зместу: Царква Георгія ў Давыд-Гарадку. С. 117–119. Званіца ў Давыд-Гарадку. С. 142–143.
- Дэкаратыўна-прыкладное мастацтва Беларусі ХІІ–ХVІІІ стагоддзяў / аўтар тэксту і склад. Н. Ф. Высоцкая. – Мінск : Беларусь, 1984. – 235 с. : іл. – Са зместу: Фрагмент алтарнага крыжа. Іл. 19. Пацір, 1740. Іл. 67. Пацір, 1770. Іл. 68. «Грабніца». Іл. 69. Дыскас. Іл. 70. Рыза абраза «Маці Боская Адзігітрыя». Іл. 72.
- Лабынцаў, Ю. А. Старая казка Палесся (Турава-Пінская зямля) / Ю. А. Лабынцаў. – Мінск : Полымя, 1993. – 144 с. : іл. – Са зместу: Георгіеўская царква ў Давыд-Гарадку. С. 53–56, 63–64.
- Лабынцев, Ю. А. В глубинном Полесье (Турово-Пинская земля) / Ю. А. Лабынцев. – Москва : Искусство, 1989. – 159 с. : ил. – Из содерж.: Георгиевская церковь в Давид-Городке. С. 66–71.
- Раманюк, М. Беларускія народныя крыжы : манаграфія / Міхась Раманюк. – [Б. м.] : Наша ніва, 2000. – 221 с. : іл. – Са зместу: Крыжы ля Свята-Георгіеўскай царквы Давыд-Гарадка. С. 124–127, 129.
- Фликоп-Свито, Г. А. Иконостасы белорусских православных и греко-католических храмов в XVII – начале XIX века. Сравнительный аспект / Г. А. Фликоп-Свито // Обсерватория культуры. 2016. Т. 13, № 5. С. 564–574.
- Караткевіч, У. Званы ў прадоннях азёр : нарыс : [узгадваюцца Юраўская царква і крыжы на старых могілках Давыд-Гарадка] // Збор твораў : у 8 т. / Уладзімір Караткевіч. Мінск, 1991. Т. 8, кн. 2. С. 69–73.
- Георгіеўская царква : [гісторыя помніка архітэктуры г. Давыд-Гарадка] // Навiны Палесся. Столiн, 2009. 22 верасня. С. 4.
- Дранько-Майсюк, Л. Надзея : Давыд-Гарадоцкія святыні / Леанід Дранько-Майсюк // Звязда. 2009. 31 студзеня. С. 7 : фат.
- Дранько-Майсюк, Л. Вера : Давыд-Гарадоцкія святыні / Леанід Дранько-Майсюк // Звязда. 2009. 29 студзеня. С. 4 : фат.
- Самые старые «драўляныя будынкі» Беларуси : [в т. ч. Давид-Городокская Георгиевская церковь] / подготовил Глеб Лободенко // Комсомольская правда в Белоруссии. 2007. 13 января. С. 14–15.
- Угрыцкі, М. Гораду прысвечаны канверт : [пра паштовы канверт «Давыд-Гарадку 900 гадоў» з выявай Георгіеўскай царквы; мастак В. Сташчанюк] / Міхась Угрыцкі // Культура. 2000. 4–10 лістапада (№ 44). С. 14.