Аляксандр Міхайлавіч Валковіч нарадзіўся 5 лістапада 1950 г. у г. Брэсце ў сям’і вайскоўца. Яго бацька, Міхаіл Ільіч Валковіч, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, узнагароджаны ордэнамі і медалямі; працаваў зампалітам Дамачаўскага касцёва-сухотнага санаторыя. Маці, Лідзія Іларыёнаўна (Казлова), перажыла акупацыю ў роднай вёсцы, адкуль у 1943 г. за выратаванне яўрэйскай сям’і была адпраўлена на прымусовую працу ў Нямеччыну, працавала ў якасці прачкі нямецкага шпіталя ў розных краінах: Германіі, Аўстрыі, Італіі. Была вызвалена ў 1945 г. амерыканскімі войскамі ў г. Карціна-д-Ампеццо (Італія). Пасля вайны працавала ў розных месцах, але асноўным месцам да выхаду на пенсію была бібліятэка Дамачаўскай сярэдняй школы.

Міхаіл Давыдавіч Шыла нарадзіўся 9 лістапада 1920 г. у вёсцы Оўзічы Кобрынскага павета Гродзенскай губерні (цяпер Гарбахскага сельсавета Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Жыццё яго не песціла, закончыў чатыры класы. Калі Міхаілу было пятнаццаць гадоў, памёр бацька, падлетку давялося дапамагаць маці па гаспадарцы.

Валерый Аляксандравіч Міхайлюк нарадзіўся 16 кастрычніка 1950 г. у г. Брэсце. Яго бацька, Аляксандр Іванавіч Міхайлюк (1926–1998), ураджэнец Саратаўскай вобласці, з 1944 г. ваяваў у складзе 1050-га стралковага палка 301-й дывізіі 5-й арміі, вызваляў Польшчу. У Берліне бранебойшчык Аляксандр Міхайлюк удзельнічаў у штурме будынка гестапа, быў паранены; узнагароджаны ордэнам Айчыннай вайны ІІ ступені, медалямі. Служыў у арміі да пачатку 1950-х гг., пасля адстаўкі працаваў мастаком-афарміцелем у Пералюбскім аддзеле культуры Саратаўскай вобласці, узначальваў Пералюбскі раённы дом культуры.

Іосіф Іосіфавіч Плаўскі нарадзіўся 20 снежня 1935 г. у вёсцы Зубялевічы Баранавіцкага павета Навагрудскага ваяводства (цяпер Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. У 1950–1951 гг. вучыўся ў Ганцавіцкай сельскагаспадарчай школе малодшых ветэрынарных фельчараў Брэсцкай вобласці.

У г. Пінску ў 1690-я гг. з’явіліся манахі каталіцкага ордэна барталамітаў (камуністаў), якія прыбылі ў Рэч Паспалітую з Паўночнай Італіі. Члены ордэна жылі абшчынай (камунай), адсюль іх празванне. На ўсход ад цэнтра горада манахі ордэна заснавалі свой кляштар — адзіны на тэрыторыі Вялікага Княства Літоўскага. У 1695 г. яны пабудавалі драўляны касцёл.