Фільтраваць
Імёны
Падзеі
Помнікі
Рэгіён
Прадметы
Установы
Спадчына: Дамашы

Іван Іванавіч Антановіч нарадзіўся 3 красавіка 1937 г. у в. Дамашы Баранавіцкага павета Навагрудскага ваяводства (цяпер Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. У пяцігадовым узросце страціў бацьку, маці засталася з трыма дзяцьмі на руках, але потым зноў выйшла замуж і нарадзіла яшчэ трох дзяцей. Пасля вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў Іван пайшоў у першы класс мясцовай чатырохгадовай школы. Гэту дату — 1 верасня 1944 г. — ён лічыць адной з самых важных у яго жыцці.

Уладзімір Аляксандравіч Пранько нарадзіўся 2 лютага 1935 г. у вёсцы Дамашы Баранавіцкага павета Навагрудскага ваяводства (цяпер Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. У 1938 г. бацька з усёй сям’ёй эмігрыраваў у Парагвай (Паўднёвая Амерыка) у пошуках лепшай долі. Аляксандр Нікадзімавіч і Праскоўя Ігнацьеўна Пранько з трыма дзяцьмі доўга блукалі на чужыне, пакуль нарэшце не аселі ў Аргенціне. У Буэнас-Айрэсе знайшліся землякі, якія далі прытулак і дапамаглі пачаць новае жыццё.

Іван Іванавіч Антановіч нарадзіўся 3 красавіка 1937 года ў вёсцы Дамашы Баранавіцкага павета Навагрудскага ваяводства (цяпер Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. У пяцігадовым узросце страціў бацьку, маці засталася з трыма дзяцьмі, потым зноў выйшла замуж, нарадзіла яшчэ трое дзяцей. Пасля вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў Іван Антановіч пайшоў у першы клас мясцовай чатырохгадовай школы, гэту дату – 1 верасня 1944 года – лічыць адной з важнейшых у сваім жыцці.

Уладзімір Аляксандравіч Пранько нарадзіўся 2 лютага 1935 года ў вёсцы Дамашы (цяпер Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці).