Адзін са старажытных гарадоў Беларусі Пінск знаходзіўся на знакамітым шляху «из варяг в греки». Размешчаны на рацэ Піна, якая паблізу ўпадае ў раку Прыпяць — галоўную артэрыю Беларускага Палесся — меў сваю прыстань здаўна. Дзякуючы воднаму транспарту жыццё ў горадзе кіпела.

Пінскі станкабудаўнічы завод «Кузлітмаш» — адно з вядучых прадпрыемстваў беларускага станкапрама, арыентаванае на выпуск шырокай гамы кавальска-прэсавага абсталявання, машын для ліцейнай вытворчасці, а таксама сельскагаспадарчай тэхнікі.

Фёдар Дзмітрыевіч Рома нарадзіўся 23 лютага 1919 г. у сяле Ачаратаватае Харольскага павета Палтаўскай губерні (цяпер Сямёнаўскага раёна Палтаўскай вобласці) у сялянскай сям’і. Працоўную дзейнась пачаў у сямнаццаць гадоў — з 1936 г. працаваў планавіком-рахункаводам на тлушчавым заводзе ў Гомелі.

Пінская вобласць з адміністрацыйным цэнтрам у г. Пінску была створана Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР 4 снежня 1939 г. Вярхоўны Савет СССР 4 красавіка 1940 г. зацвердзіў стварэнне вобласці.

Пінск быў вызвалены ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў 14 ліпеня 1944 г. У баях за горад загінулі больш за 200 савецкіх воінаў, маракоў і партызан. У гэты дзень на будынку былога абкама партыі быў узняты чырвоны флаг, а на адным з будынкаў каля Цэнтральнай плошчы — ваенна-марскі. Вечарам Масква салютавала доблесным войскам 1-га Беларускага фронту, якія вызвалілі абласны цэнтр, дваццацю залпамі 224 гармат.

Пінская вобласць з цэнтрам у г. Пінску была скасавана 8 студзеня 1954 г., яе раёны ўвайшлі ў склад Брэсцкай вобласці. Абласныя ўстановы скасаваны альбо былі пераўтвораны. Пінскі (Палескі) абласны драматычны тэатр быў пераведзены ў Магілёў і пераўтвораны ў Магілёўскі абласны драматычны тэатр. На яго месцы па вул. Чарняхоўскага, 36 пачаў сваю работу Пінскі гарадскі Дом культуры, які быў утвораны 3 мая 1954 г.

На пачатку ХХ ст. Германія імкнулася дамагчыся панавання ў Еўропе, разграміць Англію, разбіць Францыю і інш. краіны, аслабіць Расію, забраць у яе Польшчу, Беларусь, Украіну, Прыбалтыку. Да Германіі далучыліся яе саюзнікі – Аўстра-Венгрыя, Італія, Турцыя і інш., кожны з якіх меў свае інтарэсы. 1 жніўня 1914 г. Германія аб’явіла вайну Расіі. Усяго ў вайне прынялі ўдзел 38 дзяржаў і народы многіх калоній.

Юрый Феадосьевіч Вайтовіч нарадзіўся 24 верасня 1964 г. у г. Пінску Брэсцкай вобласці ў сям’і рабочых. Закончыў сярэднюю школу № 10 г. Пінска (1981), прафесійна-тэхнічнае вучылішча № 88 г. Пінска (1982). Служыў у Савецкай арміі (1982–1983). Працаваў у раённым вузле сувязі, мастаком-афарміцелем ў будаўнічым трэсце № 2 г. Пінска.

З 1984 г. Юрый Вайтовіч нёс кліраснае паслушанне пры храме Кірыла і Мяфодзія ў в. Пагост-Загародскі Пінскага раёна, з 1986 г. – пры саборы Варвары г. Пінска. Мінтрапалітам Мінскім і Беларускім Філарэтам (Вахрамеевым) 28 снежня 1986 г. рукапаложаны ў дыяканы. У 1987 г. назначаны ў клір Троіцкага храма ў в. Бездзеж Драгічынскага раёна, у 1988 г. – у клір храма Праабражэння Гасподняга ў г. п. Лагішын Пінскага раёна.

Архіепіскап Сцяфан (пры нараджэнні Ігар Пятровіч Корзун) нарадзіўся 25 сакавіка 1944 г. у в. Карзуны Чэрвеньскага раёна Мінскай вобласці з сям’і селяніна. Быў ахрышчоны ў Благавешчанскай царкве сяла Малыя Ляды, пабудаванай з цэглы ў 1794 г. Царква ў канцы 1950-х была зачынена, у 1992 г. прыход адноўлены, з 1994 г. храм у адноўленым Лядзенскім мужчынскім манастыры.

Валерый Фёдаравіч Грышкавец нарадзіўся 23 снежня 1953 г. у г. Пінску Брэсцкай вобласці. З дзевятага класа пайшоў працаваць на завод, вучыўся ў вячэрняй школе. Служыў у Савецкай арміі (Семіпалацінская вобласць; 1973–1975). Працаваў на розных пасадах: слесарам, электрыкам, матросам на рачным флоце, вінаградарам у Крыму, геолагаразведчыкам у Іркуцкай вобласці, рабочым на будоўлях у Бураціі і Літве.