Фільтраваць
Імёны
Падзеі
Помнікі
Рэгіён
Прадметы
Установы
Спадчына: Брэст

Павел Васільевіч Пранягін нарадзіўся 28 студзеня 1916 года ў сяле Антонаўка (цяпер Самарскага раёна, Татарстан, Расія) у сялянскай сям’і. Дзяцінства прайшло на беразе Волгі. Закончыў матэматычны факультэт Казанскага ўніверсітэта, пачаў працаваць настаўнікам Камска-Усцінскай сярэдняй школы. У 1939 годзе быў прызваны ў Чырвоную армію, накіраваны на курсы малодшых лейтэнантаў Казанскага пяхотнага вучылішча.

Валянцін Міхайлавіч Гапіенка нарадзіўся 17 чэрвеня 1946 года ў пасёлку Курганаўка Барзаскага раёна Кемераўскай вобласці (Расія). У 1973 годзе скончыў Брэсцкі інжынерна-будаўнічы інстытут.

З 1973 года працаваў у Брэсцкім філіяле інстытута «Белдзяржпраект» (з 1975 г. – інстытут «Брэстграмадзянпраект»). З 1977 года – галоўны архітэктар Брэста. У 1984 годзе Валянцін Міхайлавіч прыняты ў Саюз архітэктараў СССР.

Сямён Нікіфаравіч Мірвода нарадзіўся 26 лютага 1906 года ў сяле Бярозавая Рудка (цяпер Піратынскага раёна Палтаўскай вобласці, Украіна) у беднай сялянскай сям’і. Пасля заканчэння пачатковага вучылішча працаваў у арцелі, паралельна вучыўся, скончыў 9 класаў.

У кастрычніку 1926 года Сямён Мірвода быў прызваны ў Чырвоную армію. У 1929–1931 гадах вучыўся ў Адэскім пяхотным вучылішчы. У жніўні 1935 года назначаны камандзірам танкавай роты 5-й лёгкатанкавай брыгады. У 1938 годзе закончыў курсы каманднага складу.

Уладзімір Васільевіч Здановіч нарадзіўся 8 лістапада 1956 года ў вёсцы Пляхаўшчына Бярозаўскага раёна Брэсцкай вобласці ў сялянскай сям’і. Скончыў Сялецкую сярэднюю школу (1973). Працаваў рабочым на маторарамонтным заводзе ў Бярозе, у Сігневіцкім будаўніча-мантажным упраўленні. У 1974–1976 гадах праходзіў службу ў Савецкай арміі, пасля вяртання год працаваў токарам у бярозаўскай «Сельгастэхніцы».

У канцы ХVIII ст. у сувязi з неабходнасцю ўмацавання заходнiх рубяжоў Расiйскай імперыі ўрад вырашае пытанне аб узвядзеннi на месцы старажытнага горада Брэст-Літоўска (цяпер Брэст) ваеннай крэпасцi, якая б змагла служыць апорным пунктам для дзеючай армii ў гэтым раёне. Усяго на заходняй гранiцы меркавалася ўзвесцi дзесяць магутных крэпасцей першай лiнii, у т. л. крэпасць Брэст-Лiтоўск.

У 1796 годзе iнжынер-генерал Карл Іванавіч Оперман склаў iнструкцыю «Для агляду новай гранiцы з Прусiяй i Аўстрыяй», дзе выказаў меркаванне аб выкарыстаннi Брэст-Лiтоўска. Хутка на разгляд было прадстаўлена некалькi праектаў крэпасцей. Канчатковае рашэнне аб будаўнiцтве Брэст-Лiтоўскай крэпасцi зявiлася ў 1829 годзе. К. I. Оперман па загадзе імператара пасылае будаўнiка ўмацавання iнжынер-палкоўнiка А. I. Фельдмана для ўзгаднення праектаў крэпасцi з мясцовасцю i для праектавання ўмацаванняў.

Дзіцячая мастацкая школа горада Брэста была адкрыта ў верасні 1976 года па ініцыятыве мастака Аляксандра Аляксандравіча Алонцава (1941–2013), які і стаў яе першым дырэктарам і выкладчыкам. У тым, што такая школа з’явілася, заслуга таксама тагачаснага начальніка аддзела культуры Брэсцкага гарвыканкама Паўла Андрэевіча Жмайліка (1931–2007). Гэта была першая ў Беларусі дзіцячая мастацкая школа, у сярэдзіне 1980-х у рэспубліцы было ўжо 20 падобных школ.

Алена Аляксандраўна Iгнацюк нарадзiлася 23 лютага 1962 года ў вёсцы Осаўцы Драгiчынскага раёна Брэсцкай вобласці ў сялянскай сям’і.

У 1983 годзе Алена Ігнацюк скончыла фiлалагiчны факультэт Брэсцкага дзяржаўнага педагагiчнага iнстытута iмя А. С. Пушкiна. Працавала настаўнiцай у Белiнскай сярэдняй школе Драгiчынскага раёна, выкладчыкам у Брэсцкiм дзяржаўным унiверсiтэце iмя А. С. Пушкiна. З 1999 па 2004 гады  старшы навуковы супрацоўнiк Нацыянальнага навукова-асветнага цэнтра iмя Ф. Скарыны (Мiнск). Цяпер выкладае культуралогiю i эстэтыку, дацэнт кафедры сацыяльна-гуманітарных дысцыплін у Палескiм дзяржаўным унiверсiтэце (Пiнск).

Дваранства заходніх губерняў Расійскай імперыі хадатайнічала аб адкрыцці сваёй ваенна-вучэбнай установы. Мікалай І у час навадвення будаўніцтва Брэст-Літоўскай крэпасці ў жніўні 1840 года прыняў рашэнне аб стварэнні тут кадэцкага корпуса. Указ аб яго стварэнні падпісаны 16 красавіка 1841 года.

У лютым 1842 года былі зацверджаны палажэнне Аляксандраўскага Брэсцкага кадэцкага корпуса, штат і табель, па якім было вызначана ўтрымліваць 400 выхаванцаў. Імя Аляксандра корпус атрымаў у гонар наследніка прастола — будучага імператара Аляксандра ІІ. 30 жніўня 1942 года адбылося ўрачыстае адкрыццё корпуса — сярэдняй ваенна-вучэбнай установы закрытага тыпу для падрыхтоўкі дваранскіх дзяцей да ваеннай службы. Ва ўрачыстасці прыняў удзел архіепіскап Літоўскі і Віленскі Іосіф Сямашка.

Месцазнаходжанне гарадзiшча старажытнага горада Бярэсця (цяпер Брэст) доўгі час было невядома. Справа абцяжарвалася тым, што пры будаўнiцтве Брэсцкай крэпасцi ў 1830-х гадах былi праведзены велiзарныя земляныя работы, якiя сказiлi рэльеф мясцовасцi i знiшчылi ўсе знешнiя прыкметы старажытнага гарадзiшча. У 1964 годзе было выказана меркаванне аб яго размяшчэннi на мысе, утвораным правым берагам Заходняга Буга i левым берагам левага рукава Мухаўца.

Павел Андрэевіч Жмайлік нарадзіўся 1 жніўня 1931 года ў вёсцы Кузевічы (цяпер Пружанскага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Бацька ў ліпені 1944 года быў прызваны ў Чырвоную армію, вызваляў Польшчу ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў.

Павел Жмайлік у 1951–1954 гадах служыў у Савецкай арміі. Пасля дэмабілізацыі вучыўся ў Пінскім тэхнікуме, затым працаваў загадчыкам дзіцячага сектара клуба «40 год Кастрычніка» г. Пінска (1957–1959).

Старонка 43 з 63