Фільтраваць
Імёны
Падзеі
Помнікі
Рэгіён
Прадметы
Установы
Спадчына: Палітычныя дзеячы

Уладзімір Пятровіч Самовіч нарадзіўся 28 студзеня 1928 г. у Мінску. Калі пачалася Вялікая Айчынная вайна, сям’я эвакуіравалася ў Тамбоўскую вобласць, пасля вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў вярнулася на радзіму.

У 1948 г. Уладзімір Самовіч паступіў у Брэсцкі настаўніцкі інстытут (з 4 чэрвеня 1949 г. — імя А. С. Пушкіна). Закончыўшы інстытут (1950), працаваў першым сакратаром Івацэвіцкага (1950), Камянецкага (1951) райкамаў камсамола. З 1952 г. — сакратар, другі сакратар Брэсцкага акруговага камітэта ЛКСМБ.

Тадэвуш Рэйтан нарадзіўся ў 1742 г. (па іншых звестках у канцы кастрычніка 1940 г.). у радавым маёнтку Грушаўка Навагрудскага павета ВКЛ (цяпер вёска Грушаўка Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці). Паходзіў з ліцвінскага шляхецкага роду Рэйтанаў, сын Дамініка Міхаіла Рэйтана, падкаморыя наваградскага. Яго маці, Тэрэза Вагадковіч, сястра уніяцкага мітрапаліта Фаліцыяна Вагадковіча, паходзіла са старажытнага шляхецкага роду. Тадэвуш быў ахрышчоны 20 жніўня 1742 г. у Ляхавічах.

Міхаіл Сілуянавіч Кахановіч нарадзіўся 27 верасня 1882 г. у в. Вялікія ЛукіНавагрудскага павета Мінскай губерні (цяпер Баранавіцкага раёнаБрэсцкай вобласці) у сям’і праслаўнага святара. У 1905 г. скончыў пяць класаў Мінскай духоўнай семінарыі, але не захацеў працягваць духоўную справу бацькі, абраў свецкае жыццё, паступіў на гісторыка-філалагічны факультэт Харкаўскага ўніверсітета. У 1910 г. атрымаў дыплом гісторыка, працаваў настаўнікам у розных навучальных установах Вільні.

Яфрэм Яўсеевіч Сакалоў нарадзіўся 25 красавіка 1926 г. у вёсцы Равячына Горацкага раёна Магілёўскай вобласці ў сялянскай сям’і. У 1944–1950 гг. служыў у Савецкай арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Затым працаваў шафёрам у вучэбна-вопытнай гаспадарцы БСГА. Скончыў Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію (1956).

Іван Іванавіч Пашкевіч нарадзіўся 11 мая 1955 г. у вёсцы Бор-Дубінец Столінскага раёна Брэсцкай вобласці ў шматдзетнай сялянскай сям’і. Быў дзясятым дзіцём, з пяці гадоў пасля заўчаснай смерці маці яго выхоўвалі яе сёстры ў в. Беражное. Іван Пашкевіч скончыў ПТВ, працоўную дзейнасць пачаў у 1972 г. слесарам-аўтарамонтнікам.

Дзейнасць У. І. Леніна, непасрэдна звязаная з Беларуссю, з’яўлялася часткай яго велізарнай, карпатлівай работы, падпарадкаванай адзінай задачы пабудовы сацыялістычнага грамадства. У яго працах больш за 400 выказванняў, тэлеграм, запісак і іншых дакументаў, якія датычаць Беларусі. Першае ўпамінанне беларускага рэгіёна (Гродзенская губерня) з’явілася ў рабоце «Объяснение закона о штрафах, взимаемых с рабочих на фабриках и заводах» (1895). Вялікае значэнне надаваў распаўсюджванню марксізму і развіццю пралетарскага руху ў Беларусі. Выданні У. І. Леніна паліцыя знаходзіла пры вобысках у Мінску, Брэсце, Віцебску, Гомелі, Магілёве, Полацку, Оршы і іншых гарадах і мястэчках.

Віталій Уладзіміравіч Курашык нарадзіўся 8 мая 1939 г. у вёсцы Дзівін Кобрынскага павета Палескага ваяводства (цяпер Кобрынскага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. У шэсць гадоў пайшоў у школу, гэта быў першы пасляваенны год (1945). У школьныя гады захапляўся спортам, меў спартыўныя дасягненні, пісаў вершы.

Менахем Бегін нарадзіўся 16 жніўня 1913 г. у г. Брэст-Літоўску Гродзенскай губерні. Бацька, Доў-Зееў Бегiн, быў сакратаром яўрэйскай абшчыны горада; мацi, Хася (Косаўская), вяла хатнюю гаспадарку. У сям’і былі дачка і два сыны, жылі бедна, але ў доме панавалі любоў і цеплыня. Менахем Бегін закончыў яўрэйскую рэлігійную школу (хедэр i «Тахкэмонэ»), затым у 1931 г. — дзяржаўную польскую гімназію iмя Р. Траўгута. 16-гадовым гімназістам уступіў у маладзёжную сіянісцкую арганізацыю «Бейтар» («Саюз яўрэйскай моладзі імя Іосіфа Трумпельдора»), стаў камандзірам мясцовай групы.

Раман Мар’ян Аляксандравіч Скірмунт нарадзіўся 7 мая 1868 г. у вёсцы Парэчча Пінскага павета Мінскай губерні (цяпер Пiнскi раён Брэсцкай вобласцi) і належаў да шляхецкага роду Скірмунтаў, вядомага ад пачатку XVI ст.

Міхаіл Сілуянавіч Кахановіч нарадзіўся 27 верасня 1882 года ў вёсцы Вялікія ЛукіНавагрудскага павета Мінскай губерні (цяперБаранавіцкага раёнаБрэсцкай вобласці) у сям’і праваслаўнага святара. У 1905 годзе скончыў пяць класаў Мінскай духоўнай семінарыі, але не захацеў працягваць духоўную справу бацькі, абраў свецкае жыццё, паступіў на гісторыка-філалагічны факультэт Харкаўскага ўніверсітэта. У 1910 годзе атрымаў дыплом гісторыка, працаваў настаўнікам у розных навучальных установах Вільні.

Старонка 1 з 2