Дзень вызвалення г. Пінска Брэсцкай вобласці ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў — адзін з самых светлых дзён для жыхароў горада. 14 ліпеня 1944 г. войскі Савецкай арміі, змятаючы жорсткае супраціўленне фашыстаў, вызвалілі горад ад акупацыі.

Рэспубліканскі ландшафтны заказнік «Прастыр» размешчаны на тэрыторыі Пінскага раёна Брэсцкай вобласці, утвораны пастановай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь № 115 ад 28 лютага 1994 г. 28 снежня 2005 г. рашэннем Пінскага райвыканкама была створана дзяржаўная прыродаахоўчая ўстанова «Рэспубліканскія ландшафтныя заказнікі „Сярэдняя Прыпяць“ і „Прастыр“». Змены па тэрыторыі заказніка «Прастыр», рэжыме яго аховы і карыстання адбываліся згодна з пастановамі Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь ад 12 лістапада 2008 г. і 2 лютага 2011 г. Пасля апошняга пераўтварэння яго плошча значна павялічылася і складае 9545 га.

Васіль Захаравіч Корж нарадзіўся 13 студзеня 1899 г. у вёсцы Хорастава Ленінскай воласці Мазырскага павета Мінскай губерні (сёння Салігорскага раёна Мінскай вобласці) у сялянскай сям’і. У 1921–1925 гг. быў актыўным удзельнікам партызанскага руху ў Заходняй Беларусі. З 1925 г. працаваў старшынёй калгасаў у Слуцкім і Старобінскім раёнах БССР.

Адам Тадэвуш Станіслаў Нарушэвіч нарадзіўся 20 кастрычніка 1733 г. каля мястэчка Лагішын Пінскага павета Берасцейскага ваяводства (цяпер Пінскі раён Брэсцкай вобласці), быў пахрышчаны ў Лагішыне як Адам Тадэвуш, з 1781 г. называўся Станіславам. Быў выхадцам са збяднелай шляхецкай сям’і. Выхаванне атрымаў у Пінскім езуіцкім калегіуме (1748), у пятнаццаць гадоў быў прыпісаны да гэтага ордэна. Вышэйшую адукацыю атрымаў у Ліёне (Францыя) у 1758–1762 гг., пасля заканчэння быў назначаны адным з чатырох прафесараў лацінскай славеснасці ў Віленскай акадэміі.

Савецкая ўлада на Беларускім Палессі з’явілася ў лістападзе 1917 г. Лінія фронту Першай сусветнай вайны тады спынілася паміж Пінскам і Лунінцам. У сакавіку 1918 г. паўднёвыя паветы Беларусі адышлі да Украінскай Народнай Рэспублікі, са згоды якой Германія акупіравала большую частку Украіны, а таксама Беларускае Палессе, лініі фронту ўжо не існавала. На чыгуначных станцыях Лунінец, Відзібор, Гарынь і інш. размясціліся нямецкія гарнізоны. З прыходам на Беларускае Палессе немцаў і вайсковых фарміраванняў УНР актывісты і прыхільнікі савецкай улады жорстка праследаваліся. Гетманскія ўлады зрабілі Давыд-Гарадок цэнтрам акругі, размясцілі тут вялікі ваенны гарнізон.

Аляксей Мікалаевіч Кулажанка нарадзіўся 3 снежня 1923 г. у вёсцы Белабярэжская Рудня Рэчыцкага павета Гомельскай губерні (цяпер Нараўлянскага раёна Гомельскай вобласці) у сялянскай сям’і. Скончыў Мазырскае педагагічнае вучылішча, але працаваць настаўнікам не давялося — пачалася Вялікая Айчынная вайна.

Раман Мар’ян Аляксандравіч Скірмунт нарадзіўся 7 мая 1868 г. у вёсцы Парэчча Пінскага павета Мінскай губерні (цяпер Пiнскi раён Брэсцкай вобласцi) і належаў да шляхецкага роду Скірмунтаў, вядомага ад пачатку XVI ст.

Мікалай Васільевіч Елянеўскі нарадзіўся 5 красавіка 1948 года ў вёсцы Лунін Лунінецкага раёна Пінскай (цяпер Брэсцкай) вобласці. Бацька працаваў бухгалтарам, а маці — у калгасе. Пасля заканчэння Лунінскай сярэдняй школы (1966) паступіў у Мінскае вучылішча паліграфістаў № 32 на спецыяльнасць «фатаграфія». Практыку праходзіў у лунінецкай раённай газеце «Ленінскі шлях», адначасова працаваў у ёй фотакарэспандэнтам.

Аляксей Міхайлавіч Ненадавец нарадзіўся 12 лютага 1958 года ў вёсцы Чухава Пінскага раёна Брэсцкай вобласці. У 1975 годзе скончыў Чухаўскую сярэднюю школу, паступіў на гісторыка-філалагічны факультэт Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя Ф. Скарыны, поўны курс якога па спецыяльнасці «Філолаг-выкладчык» завяршыў у 1980 годзе.

Першая пісьмовая згадка пра г. п. Лагішын Пінскага раёна Брэсцкай вобласці адносіцца да 1552 года, калі паселішча згадваецца ў «Пісцовай кнізе Пінскага княства», як «востраў на Лагішыншчыне» Берасцейскага ваяводства ў Вялікім Княстве Літоўскім.