Фільтраваць
Імёны
Падзеі
Помнікі
Рэгіён
Прадметы
Установы

Спадчына

Віктар Іванавіч Іўчанкаў нарадзіўся 28 чэрвеня 1962 года ў вёсцы Хадынічы Кобрынскага раёна Брэсцкай вобласці.Працаваў настаўнікам у Бельскай васьмігадовай школе Кобрынскага раёна (1980–1983). У 1985 годзе закончыў філалагічны факультэт Брэсцкага дзяржаўнага педагагічнага інстытута імя А. С. Пушкіна па спецыяльнасці «Руская мова і літаратура». Працаваў выкладчыкам Брэсцкага дзяржаўнага педінстытута.

Дадатковая інфармацыя

Уладзімір Паўлавіч Рамейка нарадзіўся 29 мая 1937 года ў вёсцы Канюхі Ляхавіцкай гміны Баранавіцкага павета Навагрудскага ваяводства (цяпер Жарабковіцкі сельсавет Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Сям’я была працавітая, але раскулачаная, сасланая ў Сібір. Пасля 1948 г. месцам жыцця для Рамейкаў стаў горад Баранавічы. Бацькі пабудавалі новае жытло, завялі гаспадарку, пасадзілі сад, разводзілі пчол. У сям’і гадаваліся чацвёра дзяцей — спрытных і таленавітых, такіх жа, як іх бацькі, усе атрымалі вышэйшую адукацыю і абралі прафесію па душы.

Дадатковая інфармацыя

Галоўным фактарам, што спрыяў эканамічнаму развіццю г. ПінскаМінскай губерні (цяпер Брэсцкай вобласці)у пачатку XIX ст. было тое, што ён разглядаўся як важны для Расійскай імперыі пункт у прамысловых і стратэгічных адносінах. Горад знаходзіўся на скрыжаванні важнейшых водных шляхоў, галоўным напрамкам эканамічнай палітыкі было паляпшэнне існуючых і будаўніцтва новых водных артэрый. Але з цягам часу стала відавочным, што водныя шляхі былі ўжо не ў стане цалкам задаволіць патрэбы эканомікі і гандлю.

Дадатковая інфармацыя

Соф’я Несцераўна Пацукевіч нарадзілася 8 жніўня 1926 года ў вёсцы Міцкевічы Баранавіцкага павета Навагрудскага ваяводства (цяпер Молчадскага сельсавета Баранавіцкага раёна Брэсцкай вобласці) у беднай сялянскай сям’і. З дзяцінства зведала гора і нягоды. Працоўную дзейнасць пачала ў 1939 годзе, усё жыццё аддала сельскай гаспадарцы.

Дадатковая інфармацыя

Іван Іванавіч Антановіч нарадзіўся 3 красавіка 1937 года ў вёсцы Дамашы Баранавіцкага павета Навагрудскага ваяводства (цяпер Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. У пяцігадовым узросце страціў бацьку, маці засталася з трыма дзяцьмі, потым зноў выйшла замуж, нарадзіла яшчэ трое дзяцей. Пасля вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў Іван Антановіч пайшоў у першы клас мясцовай чатырохгадовай школы, гэту дату – 1 верасня 1944 года – лічыць адной з важнейшых у сваім жыцці.

Дадатковая інфармацыя

Старонка 230 з 359