Пётр Іванавіч Брыгадзін нарадзіўся 24 жніўня 1949 г. у в. Моладава Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці. Пасля заканчэння школы ў 1966 г. паступіў на гістарычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта імя У. І. Леніна, які скончыў у 1971 г. Затым два гады служыў у Савецкай арміі ў Брэсце, быў камандзірам узвода, сакратаром камітэта камсамола палка.

Іван Данілавіч Бінько нарадзіўся 15 мая 1934 г. у в. Моталь Драгічынскага павета Палескага ваяводства (цяпер аграгарадок Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Любоў да працы на зямлі яму перадалася ад бацькоў і дзеда. Гаспадарка ў сям’і была вялікая. З сямі гадоў Іван выконваў абавязкі пастуха, дапамагаў у іншых работах. Пакуль бацька, Даніл Васільевіч, працаваў у леспрамгасе, ён разам з дзедам выконваў усю мужчынскую працу.

23 чэрвеня 1944 г. разгарнулася Беларуская аперацыя «Баграціён» – адна з буйнейшых стратэгічных наступальных аперацый Чырвонай арміі ў Вялікую Айчынную вайну. Вынікам яе правядзення было поўнае вызваленне Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. 3 ліпеня быў вызвалены Мінск – сталіца Беларускай ССР.

У 1970-я гг. у СССР было пабудавана каля 200 піваварных заводаў рознай магутнасці. Для забяспячэння піваварных прадпрыемстваў якасным соладам было прынята рашэнне пабудаваць соладавы завод у г. Іванава Брэсцкай вобласці. Будаўніцтва прадпрыемства пачалося ў 1981 г. Першым яго дырэктарам стаў Анатоль Уладзіміравіч Зыбянок.

ХХV Дзень беларускага пісьменства адбыўся на Беларускім Палессі, у старажытным г. Іванава Брэсцкай вобласці, якому эстафета рэспубліканскага свята была ўрачыста перададзена ад г. Полацка. Да рэспубліканскага свята г. Іванава старанна рыхтаваўся, на сродкі раённага і абласнога бюджэтаў былі добраўпарадкаваны вуліцы, адрамантаваны будынкі многіх устаноў, створаны новыя спартыўныя пляцоўкі і інш.

Анатоль Паўлавіч Рубановіч нарадзіўся 12 красавіка 1908 г. у Стаўбцоўскім раёне Мінскай вобласці ў сям’і праваслаўнага святара Паўла Адамавіча Рубановіча (1876–1940), ураджэнца Пінскага павета Мінскай губерні. У 1927 г. Анатоль Рубановіч прыехаў з Мінска ў вёску Махро Пінскага павета Палескага ваяводства (цяпер Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці), куды для службы ў мясцовай Петрапаўлаўскай царкве быў накіраваны яго бацька.

Анатоль Рубановіч атрымаў добрую адукацыю. Здольнасці да малявання ў падлетка праявіліся даволі рана. Першай прыступкай да ведаў для Анатоля стала мастацкае вучылішча ў Варшаве, куды ён трапіў па спецыяльнай праграме для адораных беларусаў, якая ўключала ў сябе і вучобу за мяжой. Далей ён удасканальвае сваё майстэрства ў Вене і Парыжы, адкуль вяртаецца ў стаўшую яму роднай вёску сапраўдным мэтрам.

У в. Ляхавічы Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці ў 1818 г. на сродкі мясцовага памешчыка Дабранскага была пабудавана Вазнясенская царква. Паводле апісання 1879 г. Ляхавіцкі храм знаходзіўся за 250 аршын ад сяла, меў гонтавы дах, адзін рад вокнаў, глухі купал і званіцу ў франтоннай частцы. Дашчатая столь падтрымлівалася чатырма драўлянымі слупамі.

Архітэктура помніка традыцыйная для палескага рэгіёна. Царква трохзрубная, вырашана васьмігранным аб’ёмам, да якога далучаны прамавугольны бабінец і пяцігранная апсіда, да яе з паўночнага боку прыбудавана невялікая рызніца. Агульны гонтавы дах завершаны па цэнтры васьмігранным барабанам з цыбулепадобнай галоўкай. На галоўным фасадзе трохвугольны франтон. Вертыкальна ашаляваныя сцены апяразаны прафіляваным карнізам і прарэзаны прамавугольнымі аконнымі праёмамі.

 Ян-Бенедыкт Пратасовічнарадзіўся ў другой палова XVI ст. ў вёсцы Магільна на Піншчыне (цяпер г. Іванава Брэсцкай вобласці) ў сям’і Бенедыкта Васілевіча Пратасовіча і Марыны з Палубінскіх, сястры наваградскага кашталяна Аляксандра Палубінскага.

Васіль Пятровіч Куніцкі нарадзіўся 7 студзеня 1948 г. у в. Красіеўка Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці.У 1970 г. скончыў Гродзенскі сельскагаспадарчы інстытут па спецыяльнасці «аграномія», у 1985 г. – Акадэмію грамадскіх навук пры ЦК КПСС па спецыяльнасці «паліталогія».

Мікалай Гаўрылавіч Якушык нарадзіўся 20 снежня 1963 г. у в. Дастоева Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці. Бацька, Гаўрыл Гаўрылавіч Якушык, інвалід Вялікай Айчыннай вайны, узнагароджаны ордэнамі і медалямі. Гаўрыл Гаўрылавіч і Вольга Аляксандраўна выгадавалі чацвёра дзяцей, а Мікалай быў самым малодшым.