Наталля Уладзіміраўна Прыступа нарадзілася 12 красавіка 1959 г. у в. Малоткавічы Пінскага раёна Брэсцкай вобласці. З дзяцінства была інвалідам, не магла рухацца самастойна, рухомымі былі толькі вочы і тры пальцы правай рукі. Сярэднюю адукацыю атрымала ў Рэчыцкай спецыяльнай школе-інтэрнаце, пасля чаго вярнулася дадому. У розныя гады жыла ў Пінску.

Маці, Аляксандра Рыгораўна Прыступа, родам з Гомельшчыны, скончыла фінансавы тэхнікум, працавала інспектарам у фінаддзеле, з-за хворай дачкі пакінула працу. Вяла вялікую прысядзібную гаспадарку, а яшчэ шыла, вязала і вышывала. Самаахвярная жанчына, дзякуючы якой Наталля рэалізавалася як чалавек і паэтэса. Бязмерная мацярынская любоў падняла бездапаможнае птушаня на такую вышыню, якая не пад сілу многім здаровым, парыць у паднябессі. Дачка бачыла ў маці талент адчуваць чалавека, слухаць яго і сама гэтаму вучылася.

Гісторыя праваслаўнай царквы Параскевы Пятніцы ў в. Мясяцічы Пінскага раёна Брэсцкай вобласці пачынаецца з 1794 г., калі на паўднёва-заходняй ускраіне вёскі на кошты прыхажан быў пабудаваны драўляны храм у форме прадаўгаватага крыжа з двума купаламі. Храм быў асвячоны ў гонар святой велікамучаніцы Параскевы, дзяўчыны, якаявырашыла прысвяціць сваё жыццё Богу і вучэнню Хрыста. Параскева ў перакладзе з грэчацкага азначае «пятніца», што адсылае да пятніцы як да дня пакут Гасподніх.

Першая згадка пра існаванне праваслаўнай царквы ў в. Лямяшевічы Пінскага павета Мінскай губерні (цяпер Лапацiнскага сельсавета Пінскага раёна Брэсцкай вобласці) адносіцца да 1564 г. Паселішча з даўніх часоў належала вядомым шляхецкім сем'ям, пераважна Лемяшэўскім, які пабудавалі ў сваім сяле каменны храм у гонар Святой Тройцы.А калі той згарэў, то па абяцанні пабудавалі новую царкву Раства Прасвятой Багародзіцы.

Першая згадка пра існаванне праваслаўнай царквы ў в. Лямяшевічы Пінскага павета Мінскай губерні (цяпер Лапацiнскага сельсавета Пінскага раёна Брэсцкай вобласці) адносіцца да 1564 г. Паселішча з даўніх часоў належала вядомым шляхецкім сем'ям, пераважна Лемяшэўскім, які пабудавалі ў сваім сяле каменны храм у гонар Святой Тройцы.А калі той згарэў, то па абяцанні пабудавалі новую царкву Раства Прасвятой Багародзіцы.

Марыя Пятроўна Осіпава нарадзілася 27 кастрычніка 1943 г. у в. Чэрнава Пінскага раёна Пінскай (цяпер Брэсцкай) вобласці ў сялянскай сям’і. Бацька загінуў у час Вялікай Айчыннай вайны. Дзяцінства Марыі прыпала на цяжкія пасляваенныя гады.

Любоў Ціханаўна Мазоль нарадзілася 27 лістапада 1923 г. у в. Аснежыца Пінскага павета Палескага ваяводства (цяпер аг. Аснежыцы Пінскага раёна Брэсцкай вобласці) у сям’і сялян. У гады Вялікай Айчыннай вайны перажыла нямецка-фашысцкую акупацыю. Пасля вайны працавала ў аднаасобнай сялянскай гаспадарцы.

Тамара Пятроўна Лазнюха (Вайтовіч) нарадзілася 1 лістапада 1948 г. у в. Дамашыцы Пінскага раёна Брэсцкай вобласці ў сям’і служачых. Скончыла Малоткавіцкую сярэднюю школу і Мінскі тэхналагічны тэхнікум (1972).

З 1966 г. Тамара Лазнюха жыве ў Пінску. Некаторы час працавала на Пінскай фабрыцы мастацкіх вырабаў. У 1980 г. цяжка захварэла, у выніку чаго стала інвалідам І групы (фізічная нерухомасць). Дачцы было толькі 12, а сыну – 7, яны прынялі на сябе догляд за маці.

Кацярына Парфіраўна Ляснічая (у дзявоцтве Белавус) нарадзілася 23 ліпеня 1933 г. у в. Аснежыца Пінкавіцкай гміны Пінскага павета Палескага ваяводства (цяпер аграгарадок Аснежыцы Пінскага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Маці Кацярыны памерла, калі дзяўчынцы было ўсяго шэсць месяцаў. Неўзабаве пасля гэтага бацька ажаніўся другі раз. Бацька і мачыха не забывалі маленькую Кацю, якая з маленства жыла ў бабулі Зосі на іншым канцы вёскі, усяляк падтрымлівалі, асабліва ў суровыя гады нямецкай акупацыі (1941–1944).

Кацярына Белавус хадзіла ў мясцовую пачатковую школу. Нягледзячы на нягоды пасляваеннага часу, скончыла школу на «выдатна». Але вучыцца дзяўчынцы больш не давялося. З малых гадоў яна спасцігала сялянскую навуку ў полі і на лузе. Разам з сяброўкамі стала выходзіць на палявыя работы ў мясцовым калгасе імя І. В. Сталіна, які арганізаваны ў 1948 г. З шаснаццаці гадоў Кацярына была занята на розных работах у паляводстве, паспяхова працавала ў калгасе нароўне з дарослымі.

Цэнтрам духоўнага жыцця для жыхароў вёскі Ставок Пінскага раёна Брэсцкай вобласці і навакольных вёсак з'яўляецца праваслаўны храм Узнясення Гасподняга. Першая праваслаўная царква з’явіласся ў Стаўку ў 1504 г., пабудаваная пінскім князем Фёдарам Іванавічам Яраслававічам. Верагодна, у сярэдзіне ХVІІІ ст. была пабудавана новая царква, якая ў сярэдзіне ХІХ ст. была разабрана з-за старасці.

Валерый Раманавіч Грудавік нарадзіўся 21 мая 1952 г. у в. Малоткавічы Пінскага раёна. Скончыў СШ № 1 г. Іванава (1969), Брэсцкі інжынерна-будаўнічы інстытут па спецыяльнасці «прамысловае і грамадзянскае будаўніцтва» (1974). Працоўную дзейнасць пачаў у 1974 г. майстрам будаўнічага ўпраўлення № 193 будаўнічага трэста № 22 г. Бабруйска.