Рыгор Мацвеевіч Лінькоў нарадзіўся 4 лютага 1899 г. у сяле Васільеўка Арэнбургскай губерні (цяпер Акцябрскага раёна Арэнбургскай вобласці) у сялянскай сям’і. У Чырвонай арміі з 1918 г., удзельнік Грамадзянскай вайны, ваяваў у частках В. К. Блюхера і партызанскіх атрадах, у 1919 г. звольнены з арміі. Быў на партыйнай і гаспадарчай рабоце. З 1924 г. вучыўся ў Арэнбургскай савпартшколе, у 1931 г. скончыў рабфак, у 1933 г. — Камуністычны ўніверсітэт.

Стварэнне гісторыка-краязнаўчага музея Махроўскай сярэдняй школы Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці пачыналася ў 1972 г. Настаўніца гісторыі Ірына Палікарпаўна Галяк зацікавілася партызанскім рухам у наваколлях вёскі. На поўдні ад Дняпроўска-Бугскага канала ў гады Вялікай Айчыннай вайны была створана партызанская зона. У памежнай вёсцы Калена дзейнічаў беларуска-ўкраінскі сельскі Савет, які кіраваў жыццём насельнікаў больш дзясятка суседніх вёсак. Маладая настаўніца загарэлася жаданнем аднавіць гісторыю партызанскага атрада імя Лазо. Апантаная высокай ідэяй, яна здолела аб’яднаць вакол сябе самых актыўных, здольных і цікаўных хлопчыкаў і дзяўчынак, пачалася шырокая пошукавая работа.

Аляксандр Мікалаевіч Карлюкевіч нарадзіўся 6 студзеня 1964 г. у вёсцы Зацітава Слабада Пухавіцкага раёна Мінскай вобласці. Бацька працаваў у калгасе, маці была настаўніцай малодшых класаў. Пачатковую школу скончыў у вёсцы, а сярэднюю — у Пухавічах. Любіў урокі беларускай літаратуры і гісторыі, зацікавіўся краязнаўчай дзейнасцю, пачаў пісаць у газеты.

Канстанцін Андрэевіч Сумар нарадзіўся 15 студзеня 1949 г. у вёсцы Вічын Лунінецкага раёна Пінскай (цяпер Брэсцкай) вобласці. Бацькі, Андрэй Максімавіч і Еўдакія Аляксееўна, былі калгаснікамі, выхавалi шасцёра дзяцей. Канстанцін вучыўся ў Дварэцкай сярэдняй школе, быў выдатнiкам, атрымаў сярэбраны медаль. Працоўную дзейнасць Канстанцін Сумар пачаў у 1968 г. на пасадзе загадчыка Дварэцкага сельскага клуба. З 1970 г. быў інжынерам-гідрамеліяратарам калгаса імя Леніна Лунінецкага раёна.

Яўхім Майсеевіч Фамін нарадзіўся 15 студзеня 1909 г. у мястэчку Калышкі Віцебскага павета (цяпер Лёзненскага раёна Віцебскай вобласці) у сям’і рамесніка-каваля. Бацька, а праз пяць год маці, памерлі ад туберкулёзу, трох малых сірат выхоўвалі родзічы. Дванаццацігадовы Яўхім папрасіўся ў дзіцячы дом у Віцебску, дзе скончыў пачатковую школу.