Юрый Аляксандравіч Іваноў нарадзіўся 7 студзеня 1943 г. у в. Дубкі Іздзешкаўскага (цяпер Сафонаўскага) раёна Смаленскай вобласці. Маці памерла ў час родаў, а бацька загінуў на фронце. Выхоўвала Юрыя цёця — маміна сястра. Пасля вайны ў Брэсце служыў пагранічнікам яго дзядзя, які забраў сястру з Юрыем з вёскі, дзе яны бедавалі, туліліся ў зямлянцы. Для Юрыя Брэст стаў родным горадам.

З адзнакай закончыў Брэсцкі дзяржаўны педагагічны інстытут імя А. С. Пушкіна па спецыяльнасці «геаграфія і біялогія» (1969). Працаваў старшынёй студэнцкага прафкама істытута (1969–1973). У 1973–1983 гг. — дырэктар школ у Кобрынскім і Брэсцкім раёнах. Дырэктар Знаменскай, Гершонскай і Тамашоўскай сярэдніх школ, у апошняй стаў адным са стваральнікаў музея касманаўтыкі.

Аляксей Васільевіч Мікуліч нарадзіўся 13 чэрвеня 1953 г. у в. Аздамічы Столінскага раёна Пінскай (цяпер Брэсцкай) вобласці. Закончыў восем клсаў Аздаміцкай сярэдняй школы (1968), Рэчыцкі зааветэрынарны тэхнікум (1972). Працаваў выконваючым абавязкі загадчыка Балатнянскага ветэрынарнага ўчастка Рагачоўскага раёна Гомельскай вобласці (1972–1973).

Пасля службы ў Савецкай арміі (1973–1975) Аляксей Мікуліч пачаў працоўную дзейнасць на Століншчыне. У 1976–1980 гг. – галоўны ветэрынарны ўрач калгаса «Дружба». З 1986 г. —дырэктар саўгаса «Манькавічы», з 2000 г. – дырэктар КУВП «Манькавічы».

Мікалай Антонавіч Краўчэня нарадзіўся 7 жніўня 1938 г. у в. Козікі Косаўскага павета Палескага ваяводства (цяпер Івацэвіцкага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Дзяцінства яго было нялёгкім і драматычным. На пачатку Вялікай Айчыннай вайны бацька пайшоў на фронт, а маці, Дар’я Пятроўна, засталася дома з двума дзяцьмі. Пад-час акупацыі немцы спалілі вёску. У 1945 г. Мікалай пайшоў у школу ў в. Вялікая Гаць. Аднак з-за пераезду ў родную вёску і вымушанага перапынку ў вучобе (1951–1953) школу скончыў толькі ў 1957 г.

Па заканчэнні школы Мікалай Краўчэня быў прызваны ў Савецкую армію. У апошні год службы напружана рыхтаваўся да паступлення ў ВНУ, у 1960 г. паступіў на хіміка-тэхналагічны факультэт Львоўскага політэхнічнага інстытута, які паспяхова скончыў у 1965 г., атрымаў дыплом па спецыяльнасці «Тэхналогія паўпрадуктаў і фарбавальнікаў».

Леанід Кандрацьевіч Грэбень нарадзіўся 18 жніўня 1888 г. у сяле Крынкі Воўчынскай воласці Брэсцкага павета Гродзенскай губерні (цяпер вёска Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці) у сям’і земскага доктара. Экстэрнам здаў экзамен за курс рэальнага вучылішча ў г. Рагачоў Магілёўскай губерні, працаваў рахункаводам казначэйства (1901–1909). У 1910 г. прызваны ў Рускую армію, служыў у Забайкаллі, скончыў Віленскае ваеннае вучылішча (1913).

У гады Першай сусветнай вайны Леанід Грэбень удзельнічаў у баявых дзеяннях з 17 верасня 1914 г. Капітан 2-га Сібірскага сапёрнага батальёна, малодшы афіцэр 1-й сапёрнай роты. 18 лістапада 1914 г. быў паранены ў г. Лодзь і адпраўлены на лячэнне ў Варшаўскі шпіталь, які пакінуў у студзені 1915 г. Узнагароджаны ордэнамі Св. Ганны i Св. Станіслава, удастоены Георгіеўскай зброі за знішчэнне моста каля в. Алеснікі, што засведчана ў загадзе 12-й арміі № 160 ад 13.02.1917 г.

Ілья Савіч Галкін нарадзіўся 1 жніўня 1898 г. у в. Панасюкі Пружанскага павета Гродзенскай губерніі (цяпер Дзмітровіцкага сельсавета Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Вучыўся ў Раснянскай двухкласнай школе. Набліжэнне фронту Першай сусветнай вайны ў 1915 г. прымусіла вялікую сям’ю падацца ў бежанства ва Уладзімірскую губерню, дзе ў г. Каўроў Ілья атрымаў пачатковую адукацыю. Закончыў тэхнічнае вучылішча пры Маскоўскай чыгунцы, працаваў фармоўшчыкам ліцейнага цэха чыгуначных майстэрняў.

Леў Раманавіч Казлоў нарадзіўся 28 ліпеня 1938 г. у в. Літвінкі Кобрынскага павета Палескага ваяводства (цяпер Кобрынскага раёна Брэсцкай вобласці). Вялікая Айчынная вайна застала сям’ю (маці Марыю Іванаўну, бацьку Рамана Іванавіча і трохгадовага Лёву) у Пінску. Пасля вайны пераехалі ў Кобрын. У школу (сёння СШ № 1) Леў пайшоў у 1946 г. і правучыўся там сем гадоў. Далей працягваў вучобу ў сярэдняй школе № 2, якую закончыў у 1956 г. У школьныя гады любіў чытаць, выяўляў здольнасці да малявання, захапляўся гісторыяй.

Раіса Мікалаеўна Філімоненкава (Кукіна) нарадзілася 25 лютага 1948 г. у г. Дуброўна Віцебскай вобласці. Пражывала ў г. Кобрыне з 1960 г. па 1968 г. Вучылася ў сярэдняй школе № 2, пасля заканчэння якой у 1968 г. паступіла ў Віцебскі тэхналагічны інстытут лёгкай прамысловасці.

У 1973 г. Раіса Філімоненкава скончыла інстытут па спецыяльнасці «Тэхналогія швейных вырабаў» на выдатна, атрымала кваліфікацыю «Інжынер-тэхнолаг». Падчас навучання вяла актыўную грамадскую работу, атрымлівала стыпендыю імя У. І. Леніна, у 1971 г. была дэлегіравана на I Усесаюзны злёт студэнтаў СССР (Масква).

Сцяпан Фёдаравіч Сокал нарадзіўся 8 студзеня 1943 г. у в. Шавялі Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці. Яго бацькі, Хведар Піліпавіч Сокал і Кацярына Паўлаўна (Штундзер) былі звычайнымі сялянамі. Пасля вызвалення Беларусі бацька быў прызваны ў Чырвоную армію і накіраваны на фронт. У лютым 1945 г. пад Кёнігсбергам быў цяжка паранены, доўга лячыўся.

 Пётр Міхайлавіч Мінюк нарадзіўся ў 1937 г. у в. Моталь Пінскага павета Палескага ваяводства (цяпер Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці). Пасля заканчэння школы працаваў у мясцовым калгасе «40 гадоў Кастрычніка» (1954–1956), вучыўся ў Беларускай сельскагаспадарчай акадэміі (1956–1961) па спецыяльнасці «Агранамія».

Віктар УладзімiравiчКраснапрошын нарадзіўся 23 лістапада 1947 г. у г. Кобрыне Брэсцкай вобласці. Бацька, Уладзімір АляксеевічКраснапрашын, быў ваеннаслужачым. Маці, Ганна Мікітаўна,на той момант была хатняй гаспадыняй. У раннім узросце Віктар разам з сям’ёй пераехаў з Кобрына ў Мар’іну Горку Пухавіцкага раёна, дзе прайшло яго дзяцінства і юнацтва. Вучыўся ў СШ № 2, вельмі любіў матэматыку, паралельна займаўся ў спартыўнай школе лёгкай атлетыкай, стаў кандыдатам у майстры спорту.