Іосіф Лявонавіч Будзько нарадзіўся 4 мая 1895 г. у в. Кавалікі Брэсцкага павета Гродзенскай губерні (цяпер Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці) у беднай сялянскай сям’і. Цяжка жылося тады сялянам, да апошняга поту працавалі на сваіх палосках зямлі, у многіх не хапала хлеба да новага ўраджаю. З сямі гадоў Іосіфу Будзько прыходзілася пасвіць жывёлу ў графа Патоцкага. Так бязрадасна пачыналася дзяцінства хлопчыка.

Міхаіл Андрэевіч Карпук нарадзіўся 5 сакавіка 1930 г. у в. Мыкшыцы Брэсцкага павета (цяпер Расненскага сельсавета Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці), непадалёку ад г. Высокае. На яго дзяцінства прыпала польскае панаванне на Заходняй Беларусі, нямецка-фашысцкая акупацыя ў гады Вялікай Айчыннай вайны.

Міхаіл Мікалаевіч Страпко нарадзіўся 11 лютага 1955 г. у в. Дуброўкі Драгічынскага раёна Брэсцкай вобласці ў сялянскай сям’і. Вучыўся з Дуброўскай пачатковай школе, Гошаўскай васьмігодцы, пасля хадзіў за дзевяць кіламетраў у Бездзежскую сярэднюю школу.

Савецкі і расійскі кампазітар Аляксандра Пахмутава — чалавек для Брэстчыны не чужы. Яе тут добра ведаюць і любяць. Аляксандра Мікалаеўна і яе муж, паэт Мікалай Мікалаевіч Дабранраваў (1928–2023), бывалі ва многіх кутках Брэсцкай вобласці.

Кніжная культура Беларусі налічвае шмат стагоддзяў развіцця, на працягу якіх былі створаны каштоўныя скарбы. З 1732 г. стараства ў Камянец-Літоўскім атрымала жонка канцлера ВКЛ Яна Сапегі Канстанцыя Сапега, якая пераехала разам са сваім кнігазборам (каля 740 назваў). Нашчадкам Канстанцыі быў яе брат Міхал Казімір Радзівіл «Рыбанька». Па яго волі ў 1757 г. бібліятэку Канстанцыі Сапегі перавезлі ў Нясвіж, а адтуль у 1772 г. яна перададзена бібліятэцы Расійскай акадэміі навук.

Вёска Сухадол Камянецкага раёна вядома з ХVІ ст. Мясцовыя жыхары адрозніваюць Сухадол-сяло і Сухадол-пасёлак, паміж імі паўкіламетра дарогі і значная розніца ва ўзросце. Сухадол-пасёлак утвораны пасля Вялікай Айчыннай, калі дамы былі перавезены з хутароў. Упрыгожваннем вёскі з'яўляецца царква Святой Варвары. Яна будавалася з 1863 па 1869 гг. Першапачаткова царква была асвечана ў імя святога Іосіфа Песнапісца, затым — у гонар іконы Казанскай Божай Маці.

Свята-Георгіеўская царква ў аг. Камянюкі — адзін з найпрыгажэйшых драўляных храмаў Камянецкага раёна. Стаіць ён ля ажыўленай магістралі на Белавежскую пушчу і пабудаваны ў гонар велікамучаніка Георгія Перамоганосца.

Анатоль Савельевіч Туркоў нарадзіўся 1 кастрычніка 1949 г. у г. Камянцы Брэсцкай вобласці ў шматдзетнай сям’і. Бацькі Савелій Мяркулавіч і Надзея Мікалаеўна адправілі яго вучыцца ў Высокаўскую школу-інтэрнат, дзе ён пачаў маляваць. У старэйшых класах Анатоль вучыўся ў СШ № 1 г. Камянца і адначасова займаўся малюнкам, жывапісам і лінагравюрай у студыі выяўленчага мастацтва пад кіраўніцтвам заслужанага настаўніка БССР Дзмітрыя Раманавіча Дошчыка.

Леанід Ібрагімавіч Друян нарадзіўся 26 ліпеня 1944 г. у г. Камянец Брэсцкай вобласці ў сям’і партызанскага ўрача Ібрагіма Леанідавіча Друяна (1916–1988) і партызанскай медыцынскай сястры Марыі Лявонцьеўны (у дзявоцтве Вежнавец). У гэтыя дні ішлі жорсткія баі за вызваленне Камянецкага раёна ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў.

Першая вядомая царква ў Гарадзішчы (цяпер в. Гарадзішча Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці) была пабудавана ў 1587 г. Чарговую драўляную святыню са званіцай пабудавалі ў 1698 г. мясцовыя землеўладальнікі Аляксандр і Мікалай Махвіцы.