Вікенцій Васільевіч Макушаў нарадзіўся 10 лістапада 1837 года ў г. Брэст-Літоўску Гродзенскай губерні (цяпер г. Брэст). Бацька быў членам асобай камісіі для будаўніцтва Брэсцкай крэпасці. Маці па паходжанні полька, са шляхецкага роду Міхайлаўскіх; пасля смерці першага мужа пераехала да родзічаў у Брэст-Літоўск, дзе і пазнаёміліся бацькі будучага славяніста. Сваё свядомае дзяцінства Вікенцій Макушаў правёў у Варшаве.

Па загадзя падрыхтаванаму плану нямецка-фашысцкімі захопнікамі за 400 м ад вёскі Бронная Гара Бярозаўскага раёна Брэсцкай вобласці ў маі – чэрвені 1942 года пачалі капаць магілу на плошчы 16 800 кв. м. Для выкапкі магіл немцы мабілізавалі каля 600 грамадзян з вёсак Бярозаўскага раёна. Ямы былі даўжынёй 45–60 м, шырынёй 6–6,5 м, глыбінёй 4 м. Для чаго капаюць ямы, ніхто з іх не ведаў. Для больш хуткага заканчэння работ немцамі былі выкарыстаны выбуховыя рэчывы. Да магіл была пракладзена асобная ветка чыгункі.

Алена Васільеўна Аладава (Пук) нарадзілася 22 мая 1907 года ў горадзе Пружаны Гродзенскай губерні (цяпер Брэсцкай вобласці). Бацька, Васіль Савіч Пук (1882–1931), паходзіў з сялян, працаваў настаўнікам у Пружанах; у яго вучыўся Рыгор Раманавіч Шырма, будучы народны артыст БССР і СССР. Маці, Алена Сільвестраўна Карпызава, нарадзілася ў дваранскай сям’і. Акрамя Алены, у сям’і было яшчэ трое дзяцей.

Адно з жудасных злачынстваў нямецка-фашысцкіх захопнікаў на Беларусі адбылося ў лесе недалёка ад пасёлка Дамачава Брэсцкага раёна Брэсцкай вобласці. На шашы Брэст – Тамашоўка знаходзiцца манумент: ля мармуровай стэлы чацвёра дзетак узнімаюцца ў неба. Гэта помнік выхаванцам Дамачаўскага дзіцячага дома, якіх расстралялі фашысты ў верасні 1942 года.

Званне «Ганаровы грамадзянін» прысвойваецца вышэйшым кіруючым органам горада і сімвалізуе выключную форму выражэння ўдзячнасці грамадства за дзейнасць на карысць горада, а таксама даніну павагі да людзей, якія маюць асаблівыя заслугі перад Айчынай. Звання ўдастойваюцца грамадзяне Рэспублікі Беларусь, а таксама іншаземцы за значныя поспехі ў вытворчай, грамадска-культурнай дзейнасці, у развіцці эканомікі, навукі, культуры, мастацтва, адукацыі, аховы здароўя, фізічнай культуры і спорта; за асаблівыя заслугі пры абароне і вызваленні Беларусі ў гады Вялікай Айчыннай вайны; за заслугі, праяўленыя ў надзвычайных сітуацыях ў мірны час; а таксама за іншыя заслугі і дасягненні, якія атрымалі шырокае грамадскае прызнанне ў Беларусі і за мяжой.