Праваслаўная царква ў вёсцы Трасцяніца Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці існавала ўжо ў 1541 г., калі ўладальнік мясцовых зямель Аляксандр Хадкевіч дараваў ёй фундуш. У 1685 г. канюшы ВКЛ Стэфан Францыск Сапега, знаходзячыся ў сваім спадчынным маёнтку Трасцяніца дараваў права на прыход святару Яну Духноўскаму, пры гэтым быў пацверджаны ранейшы дзедаўскі фундуш. З гэтага вынікае, што царква існавала не менш як 30–40 гадоў да 1685 г., але звестак пра гэты старажытны помнік не захавалася.

Уладзімір Паўлавіч Рамейка нарадзіўся 29 мая 1937 г. у в. Канюхі Ляхавіцкай гміны Баранавіцкага павета Навагрудскага ваяводства (цяпер Жарабковіцкі сельсавет Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Сям’я была працавітая, але раскулачаная, сасланая ў Сібір. Пасля 1948 г. месцам жыцця для Рамейкаў стаў горад Баранавічы. Бацькі пабудавалі новае жытло, завялі гаспадарку, пасадзілі сад, разводзілі пчол. У сям’і гадаваліся чацвёра дзяцей — спрытных і таленавітых, такіх жа, як іх бацькі, усе атрымалі вышэйшую адукацыю і абралі прафесію па душы.

Андрэй Міхайлавіч Самсон нарадзіўся 30 кастрычніка 1932 г. у г. Давыд-Гарадок Столінскага павета Палескага ваяводства (цяпер Столінскага раёна Брэсцкай вобласці) у беднай сям’і. З маленства Андрэю давялося дапамагаць бацькам па гаспадарцы. У 1944 г. яго бацьку, Міхаіла Васільевіч Самсона, прызвалі ў Чырвоную армію, з фронта вярнуўся інвалідам (у калене застаўся асколак). Андрэй вельмі хацеў вучыцца, у школе быў адным з лепшых вучняў. Закончыў сярэднюю школу № 1 г. Давыд-Гарадка (1950).

Вячаслаў Мікалаевіч Пагодзін нарадзіўся 10 кастрычніка 1947 г. у сям’і ваеннага ў г. Грозным (Чачэна-Інгушская АССР). З шасцаццаці гадоў жыў у Растоўскай вобласці, куды перавялі бацьку. Пасля заканчэння сярэдняй школы, паступіў у тэхнічнае вучылішча, але не закончыў, бо зразумеў, што не яго гэты шлях.

Аляксей Трафімавіч Каўко нарадзіўся 28 сакавіка 1922 г. у в. Міраслаўка Бярэзінскага раёна Мінскай вобласці. У дзяцiнстве было шмат трагiчнага: пераезд у Сiбiр, смерць брацiка, вяртанне нi з чым у родную Мiраслаўку, у дзедаву хату; горкая доля падпаска ў злога пастуха. Скончыўшы Сялiбскую сямiгодку, адправiўся на вучобу ў райцэнтр Беразiно, з аднакласнiкам наймаў кватэру на ўскраiне. Закончыў 10 класаў у 1941 г.