У пачатку ХVI ст. у Давыд-Гарадку ўзнік новы від рамяства — вытворчасць высакароднага царкоўнага ўбранства. Вырабы мясцовых майстроў сталі шырока вядомы, з’яўляліся заказчыкі з іншых месцаў, горад стаў цэнтрам царкоўнага мастацтва своеасаблівага палескага накірунку.

Жыллёва-камунальная гаспадарка Маларыцкага раёна пачатак свайго існавання вядзе з 1940 г., калі пасля далучэння Заходняй Беларусі да БССР быў створаны раён у складзе Брэсцкай вобласці. Паводле дадзеных Брэсцкага дзяржаўнага архіва, у дакументах 1940 г. пазначаны аддзел камунальнай гаспадаркі выканаўчага камітэта Маларыцкага раённага Савета дэпутатаў працоўных.

Рашэннем выканаўчага камітэта Маларыцкага раённага Савета дэпутатаў працоўных № 52 ад 9 жніўня 1971 г. у г. Маларыце адведзены зямельны ўчастак для будаўніцтва дзіцячага сада-ясляў па вул. Калініна, 6 плошчай 1 га. 3 снежня 1972 г. Брэсцкім аблвыканкамам быў зацверджаны тыпавы праект будынка дзіцячага сада-ясляў на 140 месцаў у г. Маларыце.

У канцы 1970-х гг. у СССР былі перагледжаны тактычныя прыёмы ў барацьбе з праціўнікам у выпадку паўнамаштабнай вайны. Стаўку зрабілі на канцэпцыю прымянення масіраваных дэсантаў у бліжэйшым тыле праціўніка, здольных дэзарганізаваць абарону. Дырэктыва аб стварэнні 38-й асобнай дэсантна-штурмавой брыгады выйшла 10 лістапада 1979 г., месцам яе дыслакацыі вызначаны г. Брэст.

Свята-Пакроўская царква ў в. Гарадзечна Кобрынскага павета Гродзенскай губерні (цяпер Пружанскага раёна Брэсцкай вобласці) была пабудавана ў 1825 г. Гэтыя мясціны вядомы ў гісторыі — тут 12 жніўня 1812 г. адбылася Гарадзечанская бітва паміж часцямі 3-й арміі генерала А. П. Тармасава і французскімі карпусамі К. Шварцэнберга і Ж. Рэнье. Нягледзячы на перавагу сіл ворага, атакі былі адбіты, рускія войскі ўтрымлівалі пазіцыі да вечара, а ноччу пачалі адыход на Кобрын.