Горад Лунінец Брэсцкай вобласці вядомы з 1449г. як шляхецкае ўладанне пад назвай Малы Лулін. З 1471 г. сяло Лулінец маёнтка Ішкалдзь належала Неміровічам. У 1552 г. удава Я. П. Неміровіча Ганна (з роду Сапегаў) перадала сяло свайму прыёмнаму сыну — полацкаму ваяводзе Станіславу Давойне.

Пінскі станкабудаўнічы завод «Кузлітмаш» — адно з вядучых прадпрыемстваў беларускага станкапрама, арыентаванае на выпуск шырокай гамы кавальска-прэсавага абсталявання, машын для ліцейнай вытворчасці, а таксама сельскагаспадарчай тэхнікі.

Пасля вызвалення г. Кобрына Брэсцкай вобласці ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў стаялі задачы аднаўлення народнай гаспадаркі. У Кобрыне былі разбураны і прыведзены ў непрыдатнасць трэцяя частка жылога фонду, прамысловыя прадпрыемствы, будынкі паштова-тэлеграфнай сувязі, электрастанцыя, чыгунка, вакзал і масты. Усё гэта трэба было аднавіць.

Анатоль Савельевіч Туркоў нарадзіўся 1 кастрычніка 1949 г. у г. Камянцы Брэсцкай вобласці ў шматдзетнай сям’і. Бацькі Савелій Мяркулавіч і Надзея Мікалаеўна адправілі яго вучыцца ў Высокаўскую школу-інтэрнат, дзе ён пачаў маляваць. У старэйшых класах Анатоль вучыўся ў СШ № 1 г. Камянца і адначасова займаўся малюнкам, жывапісам і лінагравюрай у студыі выяўленчага мастацтва пад кіраўніцтвам заслужанага настаўніка БССР Дзмітрыя Раманавіча Дошчыка.

Сяргей Пракопавіч Агейчык нарадзіўся 17 ліпеня 1924 г. у в. Любішчыцы Борка-Гічыцкай гміны Косаўскага павета Палескага ваяводства (цяпер аграгарадок Любішчыцы Івацэвіцкага раёна Брэсцкай вобласці) у беднай шматдзетнай сям'і. Вучыўся ў польскай школе, з 1939 г. — у савецкай.